Eat sleep coschap repeat

Lallend fiets je door de eerste ochtendzonnestraaltjes naar huis. De weg naar je bed weet je nog maar net te vinden. Tandenpoetsen, make-up weghalen of je kleren uitdoen: je vergeet het allemaal.

Head first plof je neer en nog voor je gezicht het kussen raakt slaap je al. Een paar uur later word je gedesoriënteerd wakker, de lucht van alcohol en kebab hangt in je kamer en het enige waar je aan kunt denken is: WATER (en paracetamol!). Wat in hemelsnaam happened? En waarom zien je ogen eruit als die van een pandabeer? Heb je daadwerkelijk met die ene gekkerd gezoend in de stad? Is daar beeldmateriaal van? Hoe ben je überhaupt thuisgekomen? Zoveel vraagtekens. Je overleeft de dag op tosti’s en frikadelbroodjes en zweert jezelf de komende dagen geen druppel alcohol meer te nuttigen: dit kan zo niet langer. Maar je studentenhart is zwak, en na de nodige powernaps en vitaminepillen kun je die avond de drang niet weerstaan een klein biertje te drinken… en daar ga je al: eat sleep feest repeat. Voor je het weet sta je weer met de voetjes van de vloer tot 4.00 ’s ochtends. O, wat is je leven onbezorgd.

Maar dan ineens zijn er je coschappen en BAM: het is over met dit wilde ritme. Met een haast militaire discipline wordt er ineens een nieuw ritme ingeheid. Een ritme dat qua zwaarte verdacht veel lijkt op je vorige: alleen dan in compleet andere volgorde. Wanneer de partygangers zich wankelend naar huis begeven, zit jij mokkend op je fiets in tegenovergestelde richting. En aangezien je je die ochtend verslapen had en geen tijd meer had voor ontbijt, eet je die pas op hetzelfde moment als de feestgangers: 15.00 ’s middags. Tegen een uur of 17.00 voel jij je makkelijk net zo brak en gaar als na een flinke avond drinken en om 19.00 moet je de verleiding weerstaan onder de wol te kruipen met een stripje paracetamol. Je nieuwe ritme is geboren: eat sleep coschap repeat.

Na weken een kluizenaarsbestaan te hebben geleid kijk je eindelijk eens goed om je heen. Je studentenkamer ligt vol met lege bakjes kant-en-klaarlasagne en flesjes energydrink. Gestofzuigd is er al weken niet en je bent de kleur bril van je ouders vergeten, zolang heb je ze niet gezien. Tijd voor een grote opknapbeurt, vooral van jezelf.

Een coschapritme is killing voor je persoonlijke verzorging, maar je kunt pas goed voor anderen zorgen als je goed voor jezelf zorgt. Dus, lieve coassistentjes: doe voortaan een blaadje sla tussen je tosti en neem een extra vitaminepil. Snooze de wekker iets minder vaak, ga een uurtje sporten en was je dekbed voor er bedbugs in zitten. En onthoud: eat sleep coschap LEUKE DINGEN DOEN repeat!