Blogs
Blog

Dochter van de huisarts

Plaats een reactie

Samen met de huisarts ga ik op visite bij een meneer die ouder is dan viermaal mijn eigen leeftijd. Hij woont nog zelfstandig en heeft minimale hulp van de thuiszorg. Bewonderenswaardig vind ik dat. Het duurt een tijdje voor hij de deur opent; pas na drie keer bellen verschijnt zijn gezicht voor het ruitje in de deur. Aan zijn rollatorvrije looppatroon te zien, zijn de benen het probleem niet.

Hij blijkt al een tijdje last te hebben van zijn oren. Hij hoort er zo slecht mee – en dat is toch vervelend, want daar zijn ze juist voor. Of het van de verkoudheid komt, vraagt hij zich af. Zijn gehoorapparaat is net nieuw, dus daar zou het niet aan moeten liggen. De oren zien er prima uit en lijken de doofheid zo een-twee-drie ook niet te verklaren. ‘Misschien toch maar een keer terug naar Beter Horen’, oppert de huisarts. Ja, meneer zou heel graag weer beter horen, want dit is niet echt handig. Hij hoort de deurbel de laatste tijd niet eens. Aha! 

Heel veel wijzer worden we verder niet. Schorder wel. Als we weer vertrekken, vraagt meneer: ‘Wie was je ook alweer?’ Ik realiseer me nu dat hij m’n introductie waarschijnlijk ook niet heeft verstaan. ‘Trude’, roep ik, ‘de dokter in opleiding.’ ‘O, van deze huisarts?’ vraagt hij met een lach op zijn gezicht. ‘Ja, bij deze huisarts’, antwoord ik, iets verward door de net niet matchende woordkeuze in zijn vraag en mijn antwoord. Hij begint te glunderen en draait zich naar de huisarts: ‘Wat leuk, ik wist helemaal niet dat u al zo’n grote dochter had!’ Ik schiet in de lach. Huisarts en ik wisselen een blik. ‘Ik weet niet voor wie dit nu een compliment is’, zegt ze grijnzend. ‘In ieder geval voor mij, want een grote dochter ben ik met mijn exact anderhalve meter nog nooit genoemd!’ Meneer begrijpt er niets van, maar na een korte uitleg – volume: 90 dB – volgt een enorme schaterlach. Al lachend leidt hij ons naar de deur. Ik krijg een knuffel en een kort excuus. ‘Dag dokters’, zegt hij, met de nadruk op het laatste woord. Mijn dag kan niet meer stuk. Wat houd ik toch van dit vak. 

coschappen
  • Trude

    Trude is recent afgestudeerd en werkt nu als arts-onderzoeker Kinderneurologie. Nog regelmatig blikt ze terug op haar coschap-ervaringen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.