De rijdende tuchtrechter

Geef het nou maar toe. Jullie zijn een stelletje bekakte zakkenvullers die elkaar de hand boven het hoofd houden als het gaat om de vreselijke fouten die jullie maken. Al die fouten die zoveel mensenlevens hebben gekost. We zien het heus wel hoor. Iedereen die een krant kan lezen, weet hoeveel diagnoses er worden gemist en hoeveel mensen verkeerd behandeld worden. Het is niet voor niets dat de consumentenbond een second opinion aanraadt. En die mevrouw laatst in Radar zei het ook: ‘Je moet ze niet geloven.’

We geloven jullie niet meer, want jullie weten het zelf ook niet. Vraag het aan je manueel therapeut of aan je iriscopist. Die zogenaamde wetenschap is een hersenspinsel zonder voeling met de natuur. Een natuurgenezer zou met een levendbloedanalyse direct zien wat er aan de hand was, maar jullie verschuilen je achter kansen, percentages en theorieën. Een tuchtklacht wordt bijna altijd afgewimpeld, omdat hij niet past in de theorie.

Het zou mooi zijn als jullie zelf zouden toegeven dat jullie er niets van snappen, want wij, het volk, zijn er wel uit: jullie weten het zelf niet. Jullie zijn verslaafde horrordokters, psychiaters die mensen martelen en vergiftigen. Kinderpornobezitters, dat zijn jullie. Wacht maar. We gaan het BIG-register verscherpen en op televisie komen spotjes om dat uit te leggen. Er komen tuchtklachtfunctionarissen die klagers kunnen adviseren bij het opstellen en wijzigen van hun klachten. Artsen zullen worden bestraft met het betalen van de proceskosten van de klager. Dat zal jullie leren.

Het Nederlandse volk wil nu wel eens betere gezondheidszorg zien. Jullie lijken het maar niet te willen begrijpen. We moeten het ambulancepersoneel soms letterlijk met de haren erbij slepen voordat ze goede zorg willen leveren. We moeten dagen wachten op een afspraak en dan worden we nog niet serieus genomen. Alsof het onze schuld is. We willen genezing van ons lichaam. We willen dat jullie stoppen met alles psychisch te verklaren. En we willen dat jullie stoppen met liegen. Geef het maar toe.

Naschrift:

Prachtig MC-artikel van een paar bestuurswetenschappers (MC 01/2017: 20, De ergernis van zorgprofessionals te lijf) waarin gesteld wordt dat we nu eenmaal hier en nu leven en dat we beter mee kunnen bewegen. Lees het maar goed. Artsen die proberen gewoon patiëntenwerk te doen, zijn eigenlijk losers. Je moet niet individueel, maar breed maatschappelijk denken. Laten we dat doen. We doen gewoon net alsof het oké is. Als de mensen dat willen, laten we ons gebruiken als het mikpunt van de woede die zo nauw verbonden is met ziekte en pijn. We starten met een nieuw programma op televisie: de rijdende tuchtrechter.