De existentiële – ‘ik ben bijna klaar’ – cocrisis
Plaats een reactieAls je de titel van deze blog leest denk je misschien wel: waar heeft zij het over, ik kan niet wachten om [insert heel specifiek über-gespecialiseerd specialisme] te worden! Of misschien knik je wel met een glimlach op je gezicht, omdat je je net zo voelt als ik. Welcome to the club.
Deze herfst werden de dagen korter en zoals de bladeren van de bomen oranje kleurden, zo verkleurde mijn beeld van de toekomst na coschappen. Van rooskleurig naar paniekerig rood. De twijfels sloegen toe: Ga ik dit wel kunnen straks? Heb ik wel de juiste keuzes gemaakt? Ik dacht dat coschappen uitdagend waren, maar het bleek eigenlijk pas het begin te zijn van de klim naar (hopelijk) een mooie carrière.
Ik zou je graag een handleiding willen geven hoe je hiermee om moet gaan, maar eerlijk gezegd voel ik mij hier niet helemaal bekwaam voor. Bewust onbekwaam, weet je dat schema nog? Een vervelende positie om in te zitten, want opeens zie je wat er allemaal nog gedaan moet worden om bij dat bewust bekwame hokje te komen.
Toch wilde ik wat tips en tricks meegeven voor de mede-lichtelijk paniekerige coassistenten en voor mijn toekomstige zelf, wanneer ik weer even de moed verlies.
- Bedenk dat iedereen hier vroeg of laat doorheen gaat. De verantwoordelijkheden als arts zijn écht en niet te onderschatten. Het is alleen maar goed om je dit te realiseren.
- Je hebt deze studie gekozen voor een reden, laat je passie voor het vak niet overschaduwen door gedachten over de obstakels die er nog aan gaan komen (lees: een baan vinden, in opleiding komen, promoveren?, niet promoveren?, buitenland? of toch niet?). Houd je vast aan kleine mooie momenten die je reeds hebt ervaren.
- Je weet meer dan je denkt. Soms voel je je misschien net zoals ik even behoorlijk incapabel (zeker na een iVTG), maar dit hoort bij je leerproces. Van al die jaren studeren is er echt meer blijven plakken dan je denkt. Vertrouw op jezelf.
- Binnen je carrièrepad als arts zijn er meer opties dan je denkt! Soms voelt het alsof je een doordenderende trein in stapt. Alsof je nooit meer van gedachten kan veranderen nadat je een keuze hebt gemaakt voor een specialisme. Maar de oplettende LinkedIn-scroller ziet genoeg verhalen over artsen die het compleet over een andere boeg gegooid hebben later in hun carrière (zie ook Medisch Contact deze week!). Het praten met de verschillende aniossen/aiossen en specialisten die je tegenkomt tijdens je coschappen helpt ook om je blik te verbreden.
- Er is meer dan carrière! Dat betekent niet dat je moet stoppen met je studie, maar vergeet niet de zaken buiten het geneeskundewereldje aandacht te geven. Je krijgt zo weer energie om verder na te denken over je toekomst.
Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat iedereen wel op een passende plek terecht zal komen en dat je leert van je keuzes onderweg. Dus adem in, adem uit! Crisis averted.
Meer van Julia Leiblum- Er zijn nog geen reacties