De deuren in het ziekenhuis

Een eerste dag op een nieuw coschap is altijd wennen, maar er is een onverwachtse factor die dit nog uitdagender maakt: de deuren. Elke deur gaat weer op een andere manier open; automatische sensoren, schuifdeuren met knopjes, handmatige schuifdeuren, deuren die open gaan met knopjes langs de muur, deuren die alleen met een pasje opengaan.

Je komt in het ziekenhuis alles tegen en op die eerste dag hoop je maar gewoon dat je de hele dag achter iemand aan kunt lopen, zonder zelf een deur open te hoeven doen. Mijn eerste week is altijd een trial-and-errorproces van deuren die toch niet automatisch opengaan en deuren die ik open probeer te trekken, terwijl een seconde daarna de deuren van me af draaien.

Het toppunt kwam op de ok in Tilburg. Vanuit mijn vorige coschap in Delft was ik gewend dat de deuren op de ok automatisch opengingen als je je hand of voet voor een sensor hield. Dit was handig als je je handen vol had of je met een bed naar binnen moest. Op de ok in Tilburg hadden ze een ander systeem, zou ik later achter komen. Vanuit de kindergeneeskunde waren wij gevraagd om bij een keizersnede aanwezig te zijn op de ok om de eerste opvang van het kind te doen, dus daar gingen we. Het was mijn eerste keer op de ok hier, dus ik liep netjes de handelingen van de anios kopiërend achter haar aan, ondertussen oppassend om niet in de weg te staan.

Het kleine frutseltje werd geboren en terwijl het zich nog niet helemaal leek te realiseren dat het nu toch echt op aarde was, keken wij de baby snel na. De baby deed het super, de gynaecologen waren nog bezig met het hechten van de baarmoeder, tijd voor ons om de ok te verlaten.

Hier komen de deuren weer terug in het verhaal, want ik had een probleem. Ik zag de sensor voor het openen van de deur niet. Nogmaals om me heen kijkend kon ik maar één knopje bij de deur ontwaren, dat zal ’m dan wel zijn, dacht ik. En ja hoor één klik op het knopje en daar ging het licht uit, niks deur open. Verwarring alom. In paniek drukte ik snel het knopje weer in, zodat de gynaecologen weer met het licht aan verder konden opereren. De anios wees me behulpzaam (en vermoedelijk intern schaterend) op de ouderwetse hendel op de deur. Die optie van deur openen had iknognietgehad.