Blogs
Blog

De coassistent heeft ook een weekend

3 reacties

‘Good morning lovely, how are you today?’ vraagt de praktijkmedewerker wanneer ik vandaag binnenkom. De huisartsassistenten, met headsets op, kijken op van hun computer en gebaren goedemorgen. Ik bevind mij in een dorpje in het noorden van Engeland, waar ik twee maanden verblijf voor mijn huisartsencoschap.

Ik loop door naar de spreekkamer van een van de dokters. Hij is een zeer bevlogen man die, ondanks het inmiddels ruim overschrijden van de pensioenleeftijd, nog dagelijks in de praktijk te vinden is.‘Tell me Elisabeth, what did your weekend bring you?’ vraagt hij.Ik gebruik hier, voor ieders bestwil, mijn derde voornaam. De naam van hun oude koningin blijkt voor hen makkelijker uit te spreken dan mijn werkelijke roepnaam.

Zijn vraag overvalt me enigszins en ik moet even nadenken voordat ik weet wat ik te vertellen heb over mijn weekend. Mijn gedachten dwalen af naar al die keren dat ik met een groep Nederlandse artsen stond die hun weekend bespraken. Zodra iedereen was uitverteld, viel er een korte ongemakkelijke stilte. Moet of mag ik nu vertellen? Voordat ik het antwoord op die vraag doorhad, werd het volgende onderwerp aangesneden, en kon ik niet delen dat ik op hetzelfde festival te vinden was.

Allereerst omdat ze zich wellicht niet per se interesseren in hetgeen coassistenten in het weekend doen. Daarnaast denk ik dat het ook gewoon niet hoort om een coassistent naar zoiets te vragen. Een ongeschreven regel misschien wel.

Hier zien mijn weekenden er anders uit. Afgelopen zondagben ik op stap geweest met twee huisartsen, een echtpaar wonend in de uitgestrekte velden van Lincolnshire. Ze werken beiden in de praktijk waar ik nu mijn coschap loop.We struinden door een historisch Engels stadje.Van een vriendin die mee was kreeg ik uit de kringloop een rokje cadeau. Voordat ik iets kon doen had ze de penny’s in haar portemonnee al gevonden. En aankomend weekend? Dan zal ik naar mijn nieuwe stageplek verhuizen. Een dorpje in Schotland dat een paar honderd inwoners telt. Daar woon ik bij een echtpaar in huis, beiden arts. Zij zullen waarschijnlijk op maandag in de praktijk, net als in het ziekenhuis in Nederland, niet naar mijn weekend vragen. Niet uit desinteresse, maar omdat zij het antwoord al zullen weten.

Lees ook
  • Duveke de Gaay Fortman

    Dit is Duveke, coassistent aan de VU. Naast haar studie geneeskunde heeft zij een premaster journalistiek gevolgd. Zij is onderdeel van de redactie van KoffieCo de podcast, waarvoor zij artsen in heel Nederland interviewt. Met veel plezier schrijft zij nu over haar observaties tijdens het lopen van haar coschappen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • a. zaat

    co-assistent

    Enorm leuk geschreven. Bij het stukje: ''dat ik op hetzelfde festival te vinden was'' lachte ik de herkenning ongemakkelijk weg.
    Zo had ik laatst dat de arts-assistent een foto liet zien aan zijn mede assistent van de schoenen die hij zo lelijk von...d. Ongemakkelijk lachte ik, kijkend naar die schoenen aan mijn voeten, het ook maar weg.

  • Anios ouderengeneeskunde , Maastricht

    Wordt tijd dat we dit in NL ook anders gaan doen. Coassistenten zijn net mensen

  • M.M.G. Deckers

    Huisarts, Haelen

    Heel leuk en herkenbaar! Voor iedereen goed om eens in het buitenland rond te kijken in diezelfde medische wereld, die daar toch best anders blijkt te zijn.
    Ik kan Schotland en Engeland beiden warm aanbevelen, de mensen maken de regen ruimschoots go...ed.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.