Blogs
Blog

Dat beloof ik

2 reacties

Daar sta ik dan als pas twintigjarige. Nog niks van de wereld gezien en mijn hele leven nog voor me, te midden van mensen bij wie het einde nadert. Het contrast kan bijna niet groter.

Hij is 70 jaar.  Een vader, een partner, een opa, een vriend. Meneer Jansen. Hij komt op de poli oncologie samen met zijn zoon voor een controle in verband met zijn gemetastaseerde prostaatcarcinoom. Hij weet dat hij zal overlijden aan deze ziekte. Toch lijkt het bij elke controle nog ver weg.

Vooraf bespreek ik met de oncoloog de uitslag van het bloedonderzoek. Het is niet goed. Hij gaat binnenkort overlijden. De eerste keer dat ik bij een slechtnieuwsgesprek zit.  De man zit samen met zijn zoon tegenover ons. De oncoloog deelt de mokerslag gelijk uit: rustig, eerlijk, kundig, empathisch. Precies goed. 

Meneer Jansen knikt met zijn hoofd, en zijn tranen beginnen te rollen. “Ik wist het natuurlijk al. Dat ik zou overlijden. Alleen… nu het echt zo ver is... komt het hard aan.” Met zijn vieren zitten we daar enkele minuten. Niemand zegt iets, terwijl het snikken van de man de ruimte weet te vullen. Mijn ogen beginnen te prikken. Niet gaan huilen, dat is onprofessioneel. Ik geef hem een tissue.

Wanneer ze de spreekkamer verlaten, geeft meneer Jansen mij een stevige hand. “Succes met je studie, meisje. Je moet net zo goed als hem worden”, zegt hij terwijl hij naar de oncoloog wijst. Beloof je dat?” “Dat beloof ik,” glimlach ik.   

Ik plof weer op de kruk. “Ik vond het heftig en ik moest moeite doen om geen traan te laten. Is dat erg?”, vraag ik de oncoloog wat onzeker.  Hij wendt zijn blik van het beeldscherm af en draait zijn stoel naar mij toe. Ik verwacht een preek over professionele distantie, of nabijheid, hoe je het ook wilt noemen. Hij spreekt me toe: “Absoluut niet. Dat heet empathie. Het is pas erg op het moment dat je dat vermogen verliest en dat mag je nooit laten gebeuren. Beloof je dat?”

Dat beloof ik.

ouderen
  • Avin

    Van coassistent tot arts-assistent; Avin deelt al lange tijd haar ervaringen tijdens haar opleiding tot arts. Avin is inmiddels afgestudeerd en is anios Interne Geneeskunde in Meander Medisch Centrum in Amersfoort. Haar ervaringen als beginnend arts zullen verder te volgen zijn op Medisch Contact.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Avin

    , coassistent

    Dat is een hele goede aanvulling; dat wist ik niet! Dit verhaal is inmiddels zo lang geleden dat de exacte medische details me niet meer bij staan. Het antwoord blijf ik je dus verschuldigd ;-) De instelling was zodanig professioneel dat daar vast oo...k aan is gedacht!

  • Désirée Hairwassers

    patient advocate borstkanker en erfelijke aanleg voor borst/eierstokkanker, Huissen

    Ah wat lief. Ja, betrokken artsen zijn goud....

    (enne gemetastaseerd prostaatcarcinoom op de leeftijd van 70 jaar...... eh..... is goed uitgevraagd of deze mijnheer drager van een BRCA-mutatie of CHEK2-mutatie zou kunnen zijn? Volgens recent onder...zoek heeft 12% van de mannen met gemetastaseerd prostaatcarcinoom een vorm van erfelijke aanleg. Dat is voor hem relevant, omdat bv PARPremmers gericht zijn op BRCA+-kanker, maar ook voor zijn dochters, zussen, kleindochters (en in mindere mate ook voor de mannelijke familieleden) die met de wetenschap drager te zijn borst- en eierstokkanker kunnen voorkomen).

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.