Blogs
Myrthe
2 minuten leestijd
Blog

Blog Myrthe - Co-mama

Plaats een reactie

Vandaag heb ik: 1. een honderd maal uitvergrote bevalling vanuit close-up aanschouwd; 2. een placenta vastgehouden; 3. naar een foetus gezwaaid.

Na activiteit nummer één wist ik het zeker: geen kinderen in mijn buik! Nooit! En vooral nooit eruit. Tijdens de tweede activiteit, de placenta bekijken, deed de aanblik van deze bloederige pannenkoeken dit besluit nog niet veranderen. Maar toen ik tijdens activiteit nummer drie, tijdens een echo, een mini-mensje zag spartelen en het hartje hoorde kloppen, was ik om. Echt wat voor mij, zo’n klein poppetje. Toch een beetje jammer dat dat blijkbaar niet gaat zonder dat je lichaam volledig wordt geruïneerd.

Sowieso is het voor (toekomstige) artsen erg lastig om tussen de bedrijven door ook nog ergens een keer een kind eruit te persen. De dag voordat deze heftige activiteiten plaatsvonden nog, kwam een arts van 38 ons in de collegezaal vertellen dat, mochten we ooit moederkoekjes willen bakken, we dat het beste maar tijdens onze coschappen konden doen. Volgens haar was alles op dat moment namelijk nog ‘leuk, makkelijk en lekker rustig’. Dat is hoe ze de coschappen omschreef.

Helemaal in overeenstemming met mijn beeld van coschappen was dit eigenlijk niet. Ik zie het eerder voor me als ‘druk, zwaar en geen sociaal leven’. Maar dat is dus blijkbaar een misvatting van mij. Het feit dat ik op dat moment met mijn 25 jaar waarschijnlijk nog één van de oudere coassistenten zal zijn, is natuurlijk ook geen argument om het baren nog verder uit te stellen. Hoe jonger, hoe minder kans op complicaties, en hoe groter de kans is dat de ravage die door dat kleine monster is aangericht nog enigszins herstelt.

Toch denk ik niet dat ik over vijf jaar al sta te springen om bevrucht te worden. Maar ik moet zeggen dat dat niet te wijten is aan het beeld van vanochtend dat op mijn netvlies gebrand staat, maar aan het feit dat iets in de 30 me een geschiktere leeftijd lijkt om een kind te maken. Nu, eenmaal bekomen van de eerste schrik, denk ik niet dat totaalrupturen en aambeien een vrouw met klapperende eierstokken uiteindelijk ervan kunnen weerhouden één of zelfs meerdere baby’s te maken. Ooit, op een dag geldt dat misschien ook voor mij. Maar tot die tijd lijken die filmpjes me een prima anticonceptiemiddel.

Myrthe

Meer blogs van Myrthe

beeld: Thinkstock
beeld: Thinkstock
coschappen gynaecologie bevalling
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.