Blog Greetje - Tropengeneeskunde ten top

Na een jaar zonder arts is in het St. Lukes Hospital eindelijk een senior medical officer gearriveerd: Eva. Ze is net klaar met de tropenartsopleiding en ze is Nederlandse, dus ik ben dubbel blij. Afgelopen week was weer een aaneenschakeling van te veel verantwoordelijkheid, te weinig feedback, miscommunicatie en te zieke patiëntjes.

Deze week zit ik nog op de Paediatric ward. De bedoeling is dat een coassistent start met drie weken Paeds, dan drie weken Female ward, drie weken Male ward en tot slot nog drie weken zelf invult. Steven is de clinical officer die met mij vast op de Paeds staat ingedeeld. Hij is een jonge, slimme Malawiaan die zijn patiëntjes serieus neemt. Ik kan veel van hem leren. Hij ziet in mij vooral iemand met twee jaar meer opleiding dan hij. En zoals de Malawiaanse cultuur voorschrijft, geeft hij geen kritiek. Alles wat ik doe of zeg beantwoordt hij met sure, sure of very good idea.

Steven en ik starten met een stuipend kindje. Convulsies bij kinderen zijn hier eerder regel dan uitzondering. Het kindje krijgt diazepam rectaal. Het blijft stuipen. Cerebrale malaria is de waarschijnlijkheidsdiagnose, maar een meningitis mogen we niet missen, dus er moet een lumbaalpunctie worden gedaan. Steriele handschoenen zijn out of stock. Van het desinfectans zijn nog een paar druppels op een watje. De liquor vangen we op in het enige lege medicijnpotje dat we kunnen vinden. Tropengeneeskunde ten top. Ik doe mijn eerste geslaagde lumbaalpunctie bij dit kind, terwijl Steven me aanwijzingen geeft en tegelijk de visite alvast begint. De liquor is gelukkig niet verdacht voor meningitis dus we geven antimalariamiddelen per infuus.

Er is een nieuwe opname op de Paeds. Baby Vincent van vijf maanden hangt bij zijn moeder op de rug. Hij heeft diarree en geeft over. Na zes dagen bij een medicijnman alias kwakzalver is de moeder toch maar naar het ziekenhuis gekomen. Het kindje heeft ingezonken ogen, ziet er ernstig ondervoed uit en de skin pinch is vertraagd. De fontanel hoef je niet aan te raken om te zien dat hij ingezonken is. Dit kind is ernstig gedehydreerd en ondervoed. Er moet onmiddellijk actie worden ondernomen. Maar hoe rehydreer ik een ondervoede baby? Tijdens mijn opleiding heb ik uitgebreid les gehad over zeldzame stofwisselingsstoornissen bij pasgeborenen, maar een simpel infuusbeleid bij de belangrijkste doodsoorzaak in ontwikkelingslanden is niet voorbijgekomen. We spitten onze tropenboekjes door en starten een Ringers lactaatoplossing via het infuus met strikte controle van de vitale parameters. De stroom is uitgevallen, dus ik schijn de verpleegkundige bij om het infuus te prikken. Een spalk is niet voorhanden dus de moeder moet het infuusarmpje fixeren. Ik schrijf op dat er morgen een assessment wordt gedaan door de NRU-verpleegkundige om de ondervoeding aan te pakken. Ik wil ook een hiv-test en counseling bij de moeder. We starten verder antimalariamiddelen en antibiotica. Deze overload is even wennen en compleet tegengesteld aan het terughoudende antibioticabeleid in Nederland. Men werkt hier noodgedwongen volgens het militaire principe: als je iets ziet bewegen, schiet je in het wilde weg. Als het dan nog beweegt, gooi je een granaat.

Greetje                                      

Meer blogs