Blogs
Blog

Allerbeste versie van mezelf

Plaats een reactie

Twintig minuten te vroeg stap ik binnen op mijn nieuwe werkplek. Ik wil absoluut niet te laat komen op mijn eerste dag. Elk coschap opnieuw is het toch enigszins spannend om weer te beginnen. Om mezelf in het diepe te gooien. Eigenlijk wil ik het ook helemaal niet enigszins spannend vinden. Het komt altijd goed, en achteraf kan ik tevreden terugkijken. Maar dat is op de laatste dag, en dit is dag één.

Getty
Getty

Het besef dat ik die eerste week gewoon best onwennig mag vinden, kwam na een gesprek met de doktersassistente, die ik drie uur eerder had leren kennen. ‘Het lijkt me zo lastig voor jullie, coassistenten, die steeds wisselende werkplekken. Dan ken je net mensen, en dan moet je weer weg. Dan kom je weer op een plek waar nog helemaal niemand je kent, moet je je weer opnieuw bewijzen en banden opbouwen. Dat lijkt me echt vermoeiend eigenlijk.’

Ze sloeg de spijker op zijn kop. Zo’n eerste week voel ik me toch altijd wat onhandig. Elke werkplek heeft zijn eigen manier van werken, zijn eigen gewoontes en eigenaardigheden. Logisch, en de diversiteit is leuk om te zien. Maar die eerste week ben ik de enige nieuwe die gestart is. De enige die die gewoontes nog niet kent. Die zich daardoor stom voelt. En wil ik graag dat iedereen me aardig, leuk en hardwerkend vindt. Dus ben ik de allerleukste versie van mezelf, en aan het einde van de dag, de allervermoeidste.

Dat begin, dat is ook gewoon lastig. En we maken het onszelf nog iets lastiger, omdat we het van onszelf niet lastig mogen vinden. We zijn door de wol geverfde coassistenten, supersociale wezens met stapels vrienden. Waarom zouden we dan met tegenzin beginnen aan een nieuw coschap? We vinden dat we zouden moeten denken: jaaaa, gaaf, een nieuwe uitdaging! Ik was net toe aan iets totaal anders! En dat denken we ook. Maar de andere kant is er ook. Laten we wat liever voor onszelf zijn. Een nieuw coschap, dat is een gave nieuwe uitdaging. Een uitdaging waar je ontzettend veel van kunt leren. Waar je leuke nieuwe mensen zult leren kennen. Waar je zult groeien, als persoon en als toekomstige dokter. Maar best spannend, dat is die uitdaging ook. Laten we het onszelf niet kwalijk nemen, die eerste week, net zoals de doktersassistente dat niet deed. Je medeco’s weten hoe het is. En uiteindelijk weten we ook dat het helemaal goed komt in de weken daarna.

coschappen
  • Mette

    Mette (24) is arts-assistent psychiatrie. In haar blogs geeft ze een inkijk in haar leven als startende arts, binnen en buiten de muren van het ziekenhuis.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.