Weer lopen door gepersonaliseerd, 3D-geprint implantaat

Onderzoekers van het UMCU hebben voor het eerst in de medische geschiedenis met succes gepersonaliseerde, 3D-geprinte implantaten ingebracht bij twee paralytische patiënten. Door deze permanente stabilisatie van de wervelkolom konden ze beiden weer lopen. De studie verscheen vandaag in The Lancet Digital Health.

De twee patiënten, een 16-jarige jongen met neurofibromatose en een 68-jarige vrouw met vanishing bone disease, hadden door progressieve paralyse een ingewikkelde reconstructie van hun wervelkolom nodig. Conventionele, tijdelijke therapieën met standaardimplantaten waren geen optie. De onderzoekers ontwikkelden daarom 3D-geprinte titaniumimplantaten, die met behulp van scans gericht op de anatomie van de wervelkolom van de patiënten werden ontworpen. Ze testten de implantaten eerst op aan de wetenschap geschonken lichamen en brachten de precies passende implantaten daarna gemakkelijk in bij de patiënten.

Een probleem dat de onderzoekers in de weg stond was de juridische regelgeving rondom implantaten. Normaal gesproken duurt het jaren voordat een implantaat is goedgekeurd, iets wat in spoedsituaties niet wenselijk is. Zelfgemaakte, 3D-geprinte implantaten vallen echter onder een andere, flexibelere wetgeving. Op basis hiervan ontwikkelden ze een technische blauwdruk waarin ze de procedurele stappen beschrijven die nodig zijn voor het ontwikkelen en inbrengen van deze implantaten. Dit versnelde het proces aanzienlijk: in de tweede casus was de patiënt al binnen zes weken geholpen.

De onderzoekers benadrukken het belang van samenwerking tussen ontwerpers, medisch technici en artsen voor de ontwikkeling van 3D-geprinte implantaten. Ze hopen dat de huidige kennis andere artsen gaat helpen om gemakkelijker persoonlijke, 3D-geprinte implantaten toe te passen.

The Lancet Digital Health: Challenges in the design and regulatory approval of 3D-printed surgical implants: a two-case series