Verzekeringsartsen weten te weinig van long covid
3 reactiesDe WIA-beoordeling van patiënten met long covid kan stukken beter. Nu hebben verzekeringsartsen bij het UWV te weinig kennis van zaken en beoordelen ze te verschillend. Dat blijkt uit een kleinschalig onderzoek door verzekeringsartsen Jim Faas en Nina Wijnands.
De onderzoekers analyseerden de gegevens van 46 cliënten met long covid die zich totaal niet herkenden in de conclusies van de UWV-artsen over hun belastbaarheid. Met verstrekkende gevolgen voor hun recht op de arbeidsongeschiktheidsuitkering, de WIA.
De overwegingen van de verzekeringsartsen waren, aldus beiden, ‘meestal kort door de bocht en zonder navolgbare argumentatie van de belemmeringen in hun rapporten en in de FML’ – dat is de Functionele Mogelijkhedenlijst, een overzicht van de mogelijkheden en beperkingen van een patiënt. Hun rapport bevat een bijlage met pijnlijke ervaringen, opgetekend uit de mond van cliënten van het UWV. Zoals deze: ‘De verzekeringsarts luisterde amper naar wat ik en mijn man te zeggen hadden. Voorbeelden maakte ze belachelijk, alleen mijn gebroken schouder vond ze interessant (…), ik heb daar bijna geen last meer van. Maar mijn klachten van postcovid hoorde ze niet.’
Hiaten
Faas en Wijnands constateren hiaten in de kennis van de verzekeringsartsen over de klachten en belemmeringen, die zijn beschreven als passend bij long covid. Zo werden bijvoorbeeld hersenmist, overprikkeling, geheugen- of concentratieproblemen en ‘energetische belemmeringen’ vaak niet goed uitgevraagd. Opmerkelijk was het gebrek aan kennis van de gevolgen voor het functioneren van Post Exertionele Malaise (PEM) en het Posturaal Orthostatisch Tachycardie Syndroom (POTS) – beide veel voorkomend bij long covid. Daar komt nog bij dat verzekeringsartsen bij patiënten met een medische voorgeschiedenis waarin psychische problematiek domineert, de neiging hebben verminderde belastbaarheid niet of minder toe te rekenen aan de beperkingen door long covid maar aan die psychische klachten.
Oproep
De onderzoekers beseffen dat ze een in omvang beperkt onderzoek hebben uitgevoerd. Het ziektebeeld van long covid heeft bovendien een grillig en verschillend beloop, wat de beoordeling in de spreekkamer niet gemakkelijk maakt, erkennen ze. Maar in het licht van het feit dat verzekeringsartsen bij het UWV inmiddels ruim tienduizend beoordelingen hebben verricht waarin de diagnose long covid centraal staat, zien Faas en Wijnands in hun bevindingen toch voldoende reden om een grootschalig onderzoek naar de kwaliteit van de beoordeling van patiënten met long covid aan te bevelen. En ze doen een oproep meer eenduidigheid na te streven in die beoordelingen. Ontwikkel daarvoor nascholing en een leidraad, luidt hun advies, gebaseerd op kenmerkende casuïstiek over beloop en behandeling van long covid.
Jim Faas is blij dat het UWV heeft laten weten de bevindingen en conclusies serieus te nemen. ‘Dat moet nog wel worden omgezet in daden, maar dit is een begin.’
Zie ook: https://www.jimfaas.nl/publicaties/longcovid-vooronderzoek-medische-rapportages-wia
Lees ook
Arts, Oisterwijk
Met toch enige scepsis heb ik de bevindingen van Faas cs gelezen. Los van dat een interview van 46 cliënten die klagen over het va uwv onderzoek , is de door hem geïnterviewde populatie geen aselecte groep en schiet ook ernstig tekort in statistis...che zin . Ook zijn de ervaren klachten als hersenmist, pem, pots, etc zeer moeilijk te objectiveren klachtenpatronen, waarbij de anamnese eigenlijk nauwelijks gevolgd wordt door objectieve parameters zoals bij klinische syndromen vaak met beeldvormend onderzoek , neuropsychologisch onderzoek etc en lab onderzoek kan worden geobjectiveerd. Laatst oordeelde de Hoogleraar prof.,dr vd Hoek bv in een crvb zaak dat POTS eigenlijk vaak een toevalsbevinding is. Lastig te objectiveren aandoeningen bestaan al vele jaren en zeker decennia lang worden alle verzekeringsartsen geconfronteerd met talloze andere moeilijk te objectiveren aandoeningen waarbij zeer terecht gewerkt wordt conform het wettelijke MAOC . Daarbij speelt de diagnose een zeer beperkte rol, maar wel de plausibiliteit en de consistentie van het klachtenpatroon, wat wel een reden kan zijn voor beperkingen.
Ie van het klachtenpatroon. Faas is zelf jarenlang leidinggevende verzekeringsarts geweest bij de afdeling bezwaar en beroep van UWV en ook voorzitter van van de NVVG,, de beroepsvereniging van verzekeringsartsen . Mij komt het over dat hij toen juist optimaal zelf inde positie is geweest om de oordeelsvorming bij moeilijk te objectiveren syndromen veel beter in kaart te brengen en onderzoek te stimuleren. Maar daar kon ik geen publicaties over vinden. Ik verwijs naar het voortreffelijke en ook zeer leesbare artikel in het NTVG van 13 februari van dit jaar wat een verzekeringsarts kan doen als klachten van onze cliënten moeilijk objectiveerbaar zijn. Zowel onze cliënten als de samenleving verdienen degelijk verzekeringsgeneeskundig onderzoek waarbij ook bedacht moet worden dat juist passende arbeid structuur bied, sociale kontakten, zingeving en zeker bijdraagt aan veder herstel.
Anil van der Zee , Amsterdam
De VSG geeft aanwijzingen hoe men PEM en POTS kan objectiveren. Dit natuurlijk alleen voor de mensen die dit soort testen aankunnen.
https://www.sportgeneeskunde.com/sportgeneeskunde-advies-nazorg-covid-19-herstel-fysieke-fitheid
.
A.F. Algra
Commentator zorg en sociale zekerheid, oud bedrijfsarts, Rotterdam
Goed voetenwerk van collega's Jim Faas en Nina Wijnands. Welldone ! Zij doen wat het UWV zelf nalaat. Zorgvuldige evaluatie van het eigen handelen - in dit geval - de sociaal medisch beoordelingen in kader van WIA/WGA. En dat rammelt aan alle kanten.... Dat bleek recentelijk weer uit intern UWV rapport , dat bekend werd middels het AD., waarin geconstateerd werd dat die in het algemeen ver onder de maat is.
Dat is niets nieuws - voor de insiders- maar wel wellicht voor het publiek en de Tweede Kamer. Al jaren is de sociaal medische beoordeling bij het UWV - op heel veel vlakken - zwaar onder de maat.
Dit probleem wordt systematisch door het UWV en SZW (als toezichthouder ! ) 'weggemoffeld' met niet werkende drietrapsraketten. Voor de buhne wordt elke keer gepalaverd dat er vooruitgang wordt geboekt. Laatst nog bij het afscheid van SZW minister van Gennip.
Het UWV heeft bijna al zijn kaarten op de vorming van sociaal medisch centra gezet. Dat is een organisatie en structuur wijziging als oplossing voor inhoudelijk probleem. Dat gaat natuurlijk niet werken. Het UWV is er nu meer dan vijf jaar mee bezig , zonder enige harde meetbare verbetering.
De situatie in het kort samengevat: niks sal reg kom.
Mijn voorstel is het per direct onder curatele stellen van de sociaal medische unit/SMZ van het UWV en het aanstellen van de regeringscommissaris.
Dit probleem is veel grote dan long covid. Het is UWV breed. Werkend Nederland verdient een goed werkende sociaal medische afdeling bij het UWV. Daar betalen we allemaal namelijk maandelijks onze premie voor. En niet zo weinig ook.
Eens zal de wal het schip keren
Eén vandaag over long covid
https://eenvandaag.avrotros.nl/item/erkenning-van-longcovid-voor-wia-uitkering-gaat-vaak-mis-beoordeling-bij-driekwart-van-de-patienten-onvoldoende/
over AD artikel
https://nos.nl/artikel/2525495-beoordelingen-uwv-bij-arbeidsongeschiktheid-in-helft-gevallen-onzorgvuldig
reactie UWV op AD artikel
https://www.uwv.nl/nl/nieuws/reactie-op-artikel-algemeen-dagblad#:~:text=UWV%20is%20blij%20met%20de,uitrol%20loopt%20door%20tot%202025.
zet hem op met de WIA - minister SZW van Gennip -
https://www.linkedin.com/in/jfaas/recent-activity/all/