Laatste nieuws
Henk Maassen
Henk Maassen
2 minuten leestijd
Nieuws

Gevolgen van de huidige euthanasiepraktijk in de ggz

2 reacties

Een breder gedragen euthanasiepraktijk in de ggz heeft allerlei gevolgen die volgens Sisco van Veen e.a. niet altijd even duidelijk zijn. Ze brengen die daarom in het Nederlands Tijdschrift voor Psychiatrie in kaart. Daarvoor nemen ze het relaas van een patiënt als uitgangspunt. Deze patiënt kampt al vanaf haar 20ste levensjaar met ernstige depressies, soms met psychotische kenmerken. Later ook met een obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis en een autismespectrumstoornis.

Talrijke ect-behandelingen boden haar geen of veel te weinig soelaas. Maar een ketaminekuur bracht wel verlichting en ze overwoog om haar eerdere aanmelding bij Expertisecentrum Euthanasie daarom af te breken. Ze schrijft dan: ‘Ik voelde me goed genoeg, was na de kuur níét suïcidaal en dat sterkte mijn overtuiging dat mijn suïcidale gedachten voortkwamen uit mijn ziekten, maar dat ik géén persisterende doodswens had. Prompt werd ik “teruggefloten” door mijn ggz-behandelaren. De boodschap was: “Zou je dat nou wel doen? Nu gaat het goed, maar wat als het weer minder goed gaat en je weer suïcidaal wordt? Het traject bij het Expertisecentrum duurt twee jaar…” Ik denk dat deze hulpverleners het allemaal goed bedoeld hebben, maar het resultaat was dat ik me een last voelde.’ Ze besluit haar aanmelding niettemin in te trekken.

De auteurs zeggen in dit verhaal thema’s uit hun klinische praktijk te herkennen en komen op basis daarvan tot een aantal conclusies. Ten eerste kunnen patiënten kennelijk druk ervaren om voor euthanasie te kiezen, vooral omdat ze het gevoel krijgen dat ze hun omgeving tot last zijn. Dit gevoel is sterk geassocieerd met depressie en is een risicofactor voor suïcide. Goedbedoelde reacties uit hun omgeving kunnen – onbewust – leiden tot bevestiging daarvan. Ten tweede zijn psychiatrische aandoeningen dynamisch van aard en daardoor is het verloop moeilijk te voorspellen. Juist dat schuurt, aldus Van Veen e.a., met de statische aard van de euthanasiewet. Daarbij geldt ook: hoe moeilijker het is om een euthanasietraject op te starten, hoe hoger de drempel is om het weer stop te zetten als de doodswens afneemt.

Van Veen e.a. constateren verder een direct verband tussen de kwaliteit en de beschikbaarheid van de ggz en de ondraaglijkheid en uitzichtloosheid van het lijden. En ten slotte hebben ze nog een dringend advies: stop het gebruik van de term ‘uitbehandeld’.

Lees ook

Nieuws euthanasie Wetenschap psychiatrie depressie
  • Henk Maassen

    Henk Maassen is sinds 1999 journalist bij Medisch Contact, met speciale belangstelling voor psychiatrie en neurowetenschappen, sociale geneeskunde en economie van de gezondheidszorg. Hij stelt wekelijks de Media & Cultuur-pagina’s samen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • V. Blum

    sportarts , Haarlem

    “Zou je dat nou wel doen? Nu gaat het goed, maar wat als het weer minder goed gaat en je weer suïcidaal wordt? Het traject bij het Expertisecentrum duurt twee jaar…”

    Als dit werkelijk zo is gegaan is dat een ernstige overtreding van regels omtrent... euthanasie.....

  • Basisarts, pessotherapeut , Amsterdam

    Uitbehandeld zeggen terwijl je nog net zoveel klachten hebt als voordat dat gesteld werd. En je de toekomst van de patiënt niet met zekerheid kan voorzien. Beter zou zijn om eerlijk te zeggen dat we we nu geen betere behandeling weten en toch willen ...blijven meeleven en meezoeken naar wat mogelijk verlichting kan brengen.
    Margret Kaandorp basisarts, Amsterdam

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.