‘Mijn schrijverscarrière begon bij het UWV’
Plaats een reactie
Literatuur en taal zijn een belangrijk deel van haar leven. Maar na haar middelbare school koos jeugdarts Asha Karami voor geneeskunde. Ze wilde een vak dat voortdurend in ontwikkeling was en waarin ze van betekenis kon zijn. Voor haar creatieve kant deed ze daarnaast twee jaar een fotografieopleiding.
Visueel ingestelde specialismen als dermatologie en radiologie waren haar favorieten. Maar er moest tijd overblijven voor creativiteit en die bracht de fulltimesetting van het ziekenhuis niet. Sinds 2016 is ze jeugdarts op het consultatiebureau.
‘De rest van mijn tijd besteed ik vooral aan literatuur. Alles kan een bron zijn, zo schrijf ik zelfs mijn dromen op en heb het gevoel dat ik ook in mijn slaap aan het werk ben. Ik maak nu veel notities om later uit te werken. Eerder schreef ik poëzie, toneelstukken en korte verhalen.’ Karami won de tweede prijs op het Nederlands Kampioenschap Poetry Slam. Haar poëziedebuut Godface werd genomineerd voor wel drie poëzieprijzen. Als kind woonde ze met haar Iraanse moeder in India voor ze naar Nederland kwamen. Schrijven doet ze meestal in het Nederlands. Farsi, Hindi, Engels en Nederlands spreekt ze vloeiend.
‘Lezen was voor mij altijd erg belangrijk voor de verbinding met de wereld. Soms vond ik geen herkenning om mij heen, maar wel in boeken.’
‘Lezen was voor mij altijd erg belangrijk voor de verbinding met de wereld. Soms vond ik geen herkenning om mij heen, maar wel in boeken.’ De creatieve overstap van foto naar tekst maakte ze toen ze een tijdje bij het UWV werkte. Anders dan de vijftien minuten die ze nu voor haar patiëntjes heeft, voerde ze toen gesprekken van een uur. ‘Je stelt een verhaal op, waarover je een beslissing neemt. Mijn rapportage moest voor iedereen begrijpelijk zijn. Zonder te veel informatie te geven, moest ik het rapport zo opstellen dat de beslissing evident was. Zo speelde ik eigenlijk ook al met taal.’
Meer portretten- Er zijn nog geen reacties
