Bruins: ‘Hoge werkdruk a(n)iossen zorgelijk’
9 reactiesDe hoge werkdruk en het hoge percentage aiossen en aniossen dat burn-outklachten vertoont is zorgelijk en daar moet meer aandacht voor komen in ziekenhuizen. Dat schrijft minister voor Medische Zorg en Sport Bruno Bruins in een brief aan de Tweede Kamer in reactie op de enquête van De Jonge Specialist onder bijna duizend aniossen en aiossen.
Uit die enquête bleek dat één op de vijf a(n)iossen klachten heeft die horen bij een burn-out; in 2015 was dat nog 15 procent. Bruins stelt dat uit de enquête blijkt dat er gemiddeld acht uur per week wordt overgewerkt. Hij schrijft dat af en toe extra werken niet erg is, omdat het werk van artsen zich niet altijd laat voorspellen. Hij vindt het echter wel een probleem wanneer overwerken structureel is. Bruins stelt dat de werkdruk in de gehele zorgsector toeneemt, onder meer door de toenemende krapte op de arbeidsmarkt. Dat het moeilijk is om voldoende verpleegkundigen aan te trekken, heeft effect op teams, ook op a(n)iossen.
Hij wijst erop dat er wetgeving is over arbeidsomstandigheden en dat er afspraken zijn gemaakt die zijn vastgelegd in de cao’s. Op basis van de enquêteresultaten denkt Bruins dat er nog wel ruimte is voor verbetering en over aanvullende stappen gaat hij in gesprek met de sector. Ook stelt hij dat de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd kijkt naar arbeidsomstandigheden; een gezond werkklimaat is volgens hem een randvoorwaarde voor goede en veilige zorg. Het voorkomen van burn-out en andere gezondheidsproblemen onder professionals in de zorg is geen doel op zich voor de IGJ.
lees ook-
Simone Paauw
Simone Paauw interviewt het liefst de ‘gewone arts’ met een bijzonder verhaal. Ze heeft aandacht voor diversiteit en inclusie in de breedte, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag (op de werkvloer) en de positie van vluchtelingen en vluchteling-artsen. (Gezondheids)recht en medisch tuchtrecht hebben haar bijzondere interesse.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
Uitspraak van Robert Pierik als antwoord op een vraag; uit het NtvG in 2017:
Heeft u een tip voor de minister van VWS?
‘Per direct de actuele toelatings- en selectiecriteria voor de geneeskundestudie in Nederland stopzetten. Er staat een grote ra...mp te gebeuren met uniforme, grijze, volgzame, vlijtige en vooral ook brave dokters.’
En daarmee is de cirkel rond: Je bent niet in opleiding, maar wordt lid van het Gilde der Medici. En dat Gilde der Medici heeft net als in vroeger tijden de toelating tot de studie geneeskunde nu weer volledig onder controle en bewaakt ook de poort tot de vervolgopleidingen voor de verschillende medisch specialismen.
Met als gevolg dat wie niet van "ons soort" is, niet mag meedoen. En wie eenmaal is toegetreden tot het Gilde der Medici is zolang geindoctrineerd door het Gilde dat men zich zonder enige wroeging of schaamte even hard misdraagt als zijn of haar eigen "opleiders" voorheen deden. Een goed voorbeeld doet goed volgen.
Er verandert veel, maar zelden ten goede...
A.Noniem
AIOS, nvt
Ook het MC heeft boter op haar hoofd
Het grootste probleem in de huidige ziekenhuisstructuur is dat de assistenten al dan niet in opleiding (AIOS/ANIOS) afhankelijk zijn voor hun carriere van hun bazen. Dus niemand klaagt over een te zware werkbel...asting, want dat is dan direct een mooi argument om iemand uit de opleiding te 'werken' die niet binnen het 'profiel' past: soort zoekt soort. Vergeet bovendien niet dat de carrierecultuur in NL er toe bijdraagt dat elke AIOS er alles aan doet om met een zo 'briljant' mogelijk portfolio de Jonge Klaren markt te betreden: dus naast de 48 urige werkweek, dat wil zeggen in (het zieken)huis worden ook thuis nog vele uren besteed aan voorbereiding van -binnen de opleiding veelal verplichte- 1) presentaties in de vorm van CAT, PICO, referaat, complicatiebespreking, journalclub, etc; 2) (inter/nationale) examens; 3) congressen; 4) cursussen 5) en het in/aanvullen van het portfolio (bijv. GAIA). Bedenk daarbij dat menige AIOS inmiddels de 30 gepasseerd is doordat vrijwel niemand zonder promotie-onderzoek nog een opleidingsplaats weet te versieren, en dus in diezelfde periode de eerste huizenkoop/huur en/of kinderwens om de hoek komt kijken. Ondertussen verdient de AIOS nog lang geen specialistensalaris, maar moeten -indien de huisaankoop gelukt en/of de kinderwens vervuld wordt- wel hypotheek- en crechekosten betaald worden, als er een betaalbare woning voor starters, cq een plek op de creche, in de huidige tijden van 'investeringspanden' en wachtlijsten. Enige tijd geleden probeerde ik dit probleem in het MC al eens 'anoniem' onder de aandacht te brengen, maar die publicatie kon enkel 'niet anoniem' gepubliceerd worden; waarop ik uiteindelijk zwichtte. Die beslissing heeft me nog heel wat extra 'grijze haren' bezorgd. Kortom, zolang zelfs het MC niet begrijpt dat het voor een A(N)IOS carrierematig 'zelfmoord' is om te klagen over de werkdruk/opleidingscultuur dan is een oplossing voor dit probleem nog heel erg ver te zoeken.
Dolf Algra
commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid, oud bedrijfsarts, Rotterdam
Life is tough in een grote organisatie.
Mijn hit lijstje voor de organisatie watchers:
1. Bazenbargoens - Paul Verburgt - luchtig boekje over dagelijks ongerief van je baas op de werkvloer
2. De hoogmoedigen - Marcel Metze - 'zal deze zelfbeno...emde elite vol overschatting ooit met beide benen op de grond gaan staan ? De vraag oproepen is haar beantwoorden
3. Dichter bij het (zieken)huis: Ziekenhuizen veranderen - Lodewick - aanrader !
4. Voor hen die het echt willen snappen, waarom het in organisatie zo hard kan schuren: Organisatie structuren - Henry Mintzberg- elk voordeel heb zij nadeel uitgelegd
Voor de rest:
5. Hoe word ik een rat - Joep Schrijvers - klassieker - over de kunst van het konkelen
6. Intensieve menshouderij - Jaap Peters - hoe kwaliteit oplost in de cijfertjes - ook een klassieker.
Maar wat dan wel ?
Doe het gewoon zonder. Kan niet, zegt U, denkt U.
Laat je inspireren door Minimal Management van Paul Verburgt - inderdaad dezelfde als van nummer 1.
Daarin valt te lezen hoe je de beheersingsmachine kunt neutraliseren. Doe je voordeel ermee. Op weg naar minder management, minder staf, minder regels. Maar met meer menselijke maat.
Het kan dus wel ! Meer door minder.
https://www.managementboek.nl/code/inkijkexemplaar/9789462760561/minimal-management-paul-verburgt.pdf
Dolf Algra
commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid, oud bedrijfsarts, Rotterdam
@ Liever Anoniem en Marissa Cloos: beiden wijzen op de (de soms fnuikend werkende) ziekenhuiscultuur én tegelijk de (uiterst) kwetsbare positie van a(n)ios.
Meer dan terechte bemerkingen lijkt mij. Niet makkelijk cq moeilijk te beïnvloeden. Is oo...k mijn ervaring als bedrijfsarts bij ziekenhuizen en zorginstellingen. Kortom: terecht punt.
Maar wat nu te doen ? Ziekenhuizen zijn heel bijzondere organisaties met veelal totaal eigen interne dynamiek, rituelen en in group problemen. Verandering is ingewikkeld. Blijkt. Juist cultuurverandering is erg weerbarstig.
Maar: verandering en verbetering zijn (helaas) niet gratis af te halen bij de balie, het gaat niet vanzelf, dus daar zal voor 'gewerkt' moeten worden.
Het begint met het ‘aankaarten’, het agenderen van het probleem. En ook dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan - blijkt uit de vele verhalen - voor jonge dokters, die op tijdelijke basis en in opleidings positie daar werken.
De ‘echte’ verandering zal dus 'van boven' moeten komen. De bazen dus. De midden bazen en de bovenbazen. De opleiders én de bestuurders dus. En die worden pas ‘gevoelig’als er ‘genoeg pijn is’, is mijn ervaring.
Organisaties zijn in de kern ‘mensen bedenkels’, dus ook veranderbaar. Hoe ? Daar zijn boekenkasten over vol geschreven (door organisatie adviseurs). Ook over ziekenhuisland. Maar – toegegeven – het blijkt uiterst weerbarstige materie.
Toch blijkt er altijd ergens een bananen schil te liggen, waar de organisatie/de bazen over kunnen uitglijden, wat weer als kristallisatie punt kan worden gebruikt voor verandering.
Organisatiekundige Knoster heeft in een plaatje laten zien hoe ingewikkeld en complex veranderingen kunnen zijn. Interessant.
Om over door te denken.
https://managementmodellensite.nl/model-knoster/#.W8bYb2gzbcs
Mijn advies: Leg bananenschillen. creëer een kristallisatiepunt dus. No guts, no glory !
Liever anoniem (zie:nog niet in opleiding)
Anios, Amersfoort
Bovenste baas en afdelingshoofd gaan alleen maar over het geld. Aniossen zijn meestal tijdelijk dus er wordt niet genoeg aandacht aan hun overwerk besteedt. Als je erover vraagt in de arts-assistenten bespreking krijg je kille blikken, koude antwoord...en en daardoor weinig steun van mede collega’s . Patienten vragen steeds meer aandacht/familiegesprekken ect ect. Cao? Wordt weinig gehonoreerd. Meer vacatures? ‘ Geen geld’ maar wel leuke ideeën van 3 weken avond-nachtdiensten draaien. Op een manier di net net legaal is. De echte verhalen worden niet verteld, maar ze zijn veel erger dan 1op5. Eerst even in opleiding zien te komen en je ‘stress bestendigheid’ bewijzen met die typische tegenstrijdige sollicitatie vragen. Owee als je daar eerlijk moet zijn.
W.J.Duits
Bedrijfsarts, Houten
Geachte collega Cloos, u heeft gelijk dat het niet eenvoudig is. Het is fijn dat de minister het erkent, maar er wordt vervolgens geen actie ingezet. Loze woorden, waar nog niet iemand beter van is geworden.
We kunnen wel wat doen, u kunt bij uw bed...rijfsarts komen en uw probleem voorleggen. We kunnen u helpen of adviseren goede hulp te zoeken.
Marissa Cloos-v.Balen
Fellow Medische Oncologie, Zoetermeer
In theorie hebben de heren Algra en Duits gelijk, echter vergeten zij de (helaas bestaande) cultuur in ziekenhuizen en zeer afhankelijke positie van a(n)ios.
Ik heb niet de illusie dat dhr. Bruins het probleem gaat oplossen, maar erkenning is al h...eel wat. Ik heb helaas al meerdere collega's ten onder zien gaan.
W.J.Duits
Bedrijfsarts, Houten
Helemaal eens collega Algra.
Dolf Algra
commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid, oud bedrijfsarts, Rotterdam
Paar opmerkingen als ik zo vrij mag zijn
1. over werkdruk:
Basisregel één bij werkdruk is dingen NIET (meer) doen. Grenzen stellen dus. Naar jezelf toe, maar ook naar de context waarin je werkt. Nee zeggen en nee verkopen dus. Het klinkt te eenvo...udig om waar te zijn. Maar: hoe moeilijk het ook is, het is wel de kern van de zaak.
Zaken niet meer doen op basis van prioriteitenlijstje natuurlijk. En dat kan verkregen worden na uitgebreide taak en tijd analyse. Dus eerste even goed zaken op een rij zetten.
2. Over werkdruk, burn out klachten en arbeidsomstandigheden:
Wat te doen in je organisatie, instelling of ziekenhuis
Een kort overzichtje:
Iets wat Minister Bruins (blijkbaar ?) is vergeten te zeggen. Elk bedrijf - dus ook elke zorginstelling, gezondheidscentrum en ziekenhuis heeft een bedrijfsarts en/of arbodienst. Die zijn speciaal voor dit soort zaken opgericht en beschikbaar. Ook in je eigen organisatie. Daar kun je (bijna) 24/7 terecht voor vragen en advies. Zeker als je voelt dat 'de rapen gaar aan het koken zijn' - dus dat je stevige tot ernstige je stressklachten krijgt/ontwikkelt. Maak afspraak met je bedrijfsarts. Die is daarvoor !
Handig hoor zo'n bedrijfsarts, die heeft erg veel verstand van dit soort zaken en is (heel) dicht in de buurt.
Van de IGZ/IGJ en/of arbeidsinspectie (ISZW) hoef je geen wonderen te verwachten, want zijn derde lijns instanties.
ISZW is wel (direct) inzetbaar bij ernstige klachten en/of ongevallen !
Bovendien heeft elk bedrijf ZELF ook een preventie medewerker en/of arbo coordinator. Die is meer beleidsmatig gericht op zaken binnen de organisatie.
Bij problemen: bel de vertrouwenspersoon of neem contact op met de OR.
Kortom: er is binnen de/je organisatie veel kennis en kunde voorhanden. Verbeteren begint ook daar.
Kom je er echt niet meer uit: bel de (aller)bovenste baas en maak afspraak. Daar is ie voor.