Verenso goes international

In een wereld die steeds meer vergrijst, is er een toenemende belangstelling voor ons vak vanuit andere landen. Net zoals wij vanuit Nederland reizen maken die ons inspireren, worden ook wij bezocht en bevraagd.

Ons specialisme ouderengeneeskunde bestaat dit jaar 35 jaar en is nog steeds uniek in de wereld. Vanaf 1 januari 2025 is Verenso officieel lid van de Europese Geriatric Medicine Society (EuGMS). We hopen dat het lidmaatschap bijdraagt aan de verdere academisering van ons vak. Door toegang tot een internationaal netwerk wordt de uitwisseling en samenwerking met andere experts wereldwijd versterkt. En daarmee biedt het ons de mogelijkheid om Nederlandse opgedane kennis en ervaring te delen. Van elkaar te leren en elkaar te inspireren.

Ons lidmaatschap van een inter­nationaal netwerk versterkt de uitwisseling en samenwerking wereldwijd

Toevallig of niet: we kregen de laatste tijd meerdere buitenlandse verzoeken om uit te leggen wat een specialist ouderen­geneeskunde doet. Wat houdt het vak in? Hoe verhoudt het zich tot een huisarts en een geriater? Welke patiënten behandelen jullie?

Een Noorse delegatie wilde graag meer weten over de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde met als doel een advies te schrijven voor de minister van gezondheid over een eventuele opleiding. Vragen als: Hoe zijn jullie gestart? Hoe heeft het zich ontwikkeld in de loop der jaren? Welke competenties zijn specifiek voor het vak? Samen met hoogleraar Martin Smalbrugge konden we veel van hun vragen beantwoorden. In een groot, dunbevolkt land is het een enorme uit­­daging hoe je de juiste zorg op de juiste plek brengt met steeds minder mensen.

In aanloop naar het gesprek had ik nog even contact met een collega, die drie jaar geleden naar Noorwegen is verhuisd. Leuk om te horen hoe ze haar plek daar heeft gevonden, juist ook in de ambulante ouderenzorg in een kleine gemeente. Ze liet weten dat er veel belangstelling is voor het specialisme ouderengeneeskunde, zeker op congressen. In Noorwegen is nu een soort kaderopleiding, waarbij je punten haalt als je al een ander specialisme als basis hebt.

Een dag later hebben we een arts uit Tasmanië op kantoor ontvangen. Zij is vooral geïnteresseerd in de palliatieve ouderenzorg en doet internationaal onderzoek. In Tasmanië zijn het twee gescheiden specialismen; óf je bent palliatieve arts óf je bent geriater. Het specialisme ouderengeneeskunde is juist de combi van die twee. De gesprekken over wat doen we nog wel en wat doen we niet, wat wil de patiënt zelf, zijn voor ons van alle dag. Wel of niet insturen? Kwaliteit van leven én sterven. Zo hebben we met haar de advance care gesprekken besproken.

Binnenkort spreken we een Chinese delegatie.

Het zijn boeiende gesprekken en ontmoetingen, waarbij we de verschillen in culturele benadering van ouderenzorg niet uit het oog mogen verliezen. Zoals ik laatst ook ergens las: wij, Nederlanders, zijn soms wel heel direct.