Samen in de Wlz-zorg

Elke derde of vierde donderdag van de maand heeft Verenso een digitaal koffiemoment voor leden. Allerlei vragen komen daar aan bod. Voor mij een mooie gelegenheid om te horen wat er leeft en hoe ontwikkelingen opgepakt worden.

De laatste maanden gaat het regelmatig over de particuliere woonvormen, die op vele plekken opgezet worden. Om goede zorg te leveren is specialistische kennis nodig en samenwerking tussen huisarts en specialist ouderengeneeskunde. Hoe zorgen we er met elkaar voor dat deze bewoners de juiste zorg krijgen?

Om de toegankelijkheid van deze zgn. medisch generalistische zorg (MGZ) te verbeteren is enkele maanden geleden het Convenant MGZ door meerdere partijen ondertekend.

MGZ staat voor: ‘Het geheel aan geneeskundige zorg die huisartsen, specialisten ouderengeneeskunde en artsen verstandelijk gehandicapten in samenspel plegen te bieden, zowel overdag als bij spoedzorg in de avond-, nacht- en weekend­uren.’

De zorgvraag van de patiënt staat centraal

Het convenant biedt een kader om passende afspraken te maken tussen artsen, zorgorganisaties, zorgkantoren en zorgverzekeraars in een regio en spitst zich toe op de Wlz, de Wet langdurige zorg. De zorgvraag van de patiënt staat centraal, waarbij de zorg geleverd wordt door de arts die hiervoor het best geëquipeerd is.

Er zijn mooie voorbeelden hoe in een regio de specialisten ouderengeneeskunde samen met de huisartsen concrete werkafspraken maken. Wie doet wat en wanneer? Wanneer is wie bereikbaar en beschikbaar? Hoe gaan we om met medicatie voorschrijven?

Uit eigen ervaring weet ik hoe belangrijk het is elkaar te kennen en laagdrempelig met elkaar te kunnen schakelen. Elkaar aanvullen en ondersteunen in de zorg voor deze patiënten met veelal complexe zorgvragen. Het is zeer zinvol om samen op te trekken bij bijvoorbeeld onbegrepen gedrag bij dementie. Wel of geen psychofarmaca, Wet zorg en dwang… En wanneer de situatie daarom vraagt de regie van de behandeling als specialist ouderengeneeskunde over te nemen. Zeker ook als het gaat om multimorbiditeit en multidiscplinaire samenwerking. En het wel of niet insturen naar een ziekenhuis.

Daar waar de samenwerking minder soepel loopt, biedt het convenant een handvat om het gesprek aan te gaan. Dat kan zijn tussen de artsen onderling. Maar ook als huisarts en specialist ouderen­geneeskunde samen het gesprek aangaan met bijvoorbeeld de bestuurder van een organisatie of met het zorg­kantoor.

Met de afspraken in dit convenant kunnen we samen de behandeling voor de meest kwetsbare patiënten goed vorm geven.