The Father
Dementerende vader
1 reactie
The Father, nu in de bioscoop.
Anne (Olivia Colman) heeft haar dementerende vader Anthony (Anthony Hopkins) in huis genomen. Een nobele daad. Toch dringt zich al snel de vraag op: wie is hier eigenlijk mee geholpen?
De relatie tussen vader en dochter raakt erdoor verstoord, het leven van Anne is in een pauzestand beland – tot ongenoegen van haar partner Paul – en Anthony heeft steeds intensievere hulp nodig maar weigert die. De ene na de andere verzorgende joeg hij al de deur uit. De hoop van Anne is nu gevestigd op de nieuwe hulp, de goedlachse Laura.
Oorspronkelijk schreef regisseur Florian Zeller The Father als theaterstuk. Dat is nog steeds te merken: dialogen en acteerwerk zijn ijzersterk en de film speelt zich grotendeels af in één appartement – wat het isolement en de impasse waar de personages zich in bevinden versterkt. Bovendien weet Zeller op een creatieve manier de verwarring tussen heden en verleden uit te beelden. The Father is een prachtige en indrukwekkende film die meerdere prijzen in de wacht sleepte, waaronder twee Oscars: voor beste bewerkte scenario en voor beste acteur.
C.M.J. van der Linden
Klinisch geriater , Eindhoven
In de rubriek Media en Cultuur staan in dit tijdschrift twee filmrecencies met de titels ‘Dementerende vader’ en ‘Kinderen met een hartafwijking’. Taalkundig een interessant verschil in formulering. De meeste ziekten kun je alleen maar krijgen of heb...ben (bv een hartafwijking). Ziekten die de psyche betreffen kun je vaak ook zijn (bv depressief zijn). Bij dementie wordt het nog bijzonderder: daar wordt in onze taal vaak een werkwoord van gemaakt. Ik vraag mij af waarom, wie weet het?
Vriendelijke groet
Carolien van der Linden
(Zie ook ingezonden reactie MC 2017)
https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/maak-van-dementie-geen-identiteit.htm
[Reactie gewijzigd door Linden, Carolien van der op 29-08-2021 20:31]