Il Colibrì
De draad van het leven
Plaats een reactieIl Colibrì, nu in de bioscoop. De trailer vindt u onderaan dit artikel.
Il Colibrì van Francesca Archibugi is gebaseerd op de gelijknamige, veelgeprezen en -gelezen roman van de Italiaanse auteur Sandro Veronesi, eerder besproken in Medisch Contact. Centraal staat Marco (rol van Pierfrancesco Favino), geboren in 1959 in een well-to-do Italiaans gezin met kibbelende ouders, een broer en een psychisch getormenteerde zus.
Zijn jeugd brengt hij door aan de Toscaanse kust, waar hij verliefd wordt op zijn Franse buurmeisje, dat zijn liefde voor het leven blijkt, maar met wie een relatie nooit van de grond zal komen. Als volwassen man werkt Marco als arts in Rome, en trouwt halsoverkop met een Slavische stewardess, met wie hij een dochter krijgt. Il Colibrì springt tussen heden en verleden, soms in dezelfde ruimte, kennelijk om zo de flow of life te vangen, waarin immers gebeurtenissen en herinneringen soms op gelijke voet staan. Steeds weer gaat het daarbij om sleutelmomenten in Marco’s leven, en die hebben bijna altijd te maken met fysieke en psychische ziekte, zoals de mentale stoornis en suïcide van zijn zus, de groeistoornis waaraan hij in zijn jeugd leed, de kanker van zijn ouders, de leukemie van de zus van zijn psychisch nogal getroebleerde vrouw, de waandenkbeelden van zijn jonge dochter en uiteindelijk zijn eigen dodelijke ziekte. Over het lot (Marco houdt van poker!) gaat het, en over de trauma’s die je van generatie op generatie doorgeeft. Dat wat je de draad (belangrijk symbool in de film) die generaties bindt zou kunnen noemen, moet je soms kennelijk doorknippen en soms blijkt die een onontwarbare knoop.
Het ingewikkelde verloop van de tijd is moeiteloos te volgen. Dat is een knappe prestatie van de maakster. Maar het is ook een esthetisch wat glad vormgegeven film waarin wel erg veel ‘vreselijks’ gebeurt. Dat maakt de kijker murw en zet hem op afstand, ook al doordat sommige van de karakters nogal schetsmatig blijven. Daarom: prettig om naar te kijken, maar eerder een meerdere generaties omspannend melodrama, dan een aangrijpend drama.
Eerder besproken werk van Veronesi:- Er zijn nog geen reacties