Specialist aan roer van ketenzorg

Ik plaats enkele kanttekeningen bij het artikel ‘Specialist aan roer van ketenzorg’ (MC 40/2011: 2409). Van den Berg presenteert zeven aanpassingen in de zorg.

De eerste aanpassing is stoppen met ontstekingsremmende medicijnen die volgens de richtlijnen onnodig zijn. Dit klopt ongetwijfeld voor een aantal patiënten, maar de NHG-Standaard adviseert hoge doses inhalatiecorticosteroïden voor patiënten die twee of meer exacerbaties per jaar hebben. Exacerbaties kunnen uitmonden in een dure opname en dan zwijg ik nog over de invloed op de kwaliteit van leven.

Bij punt vijf wordt gesuggereerd dat geregeld longfunctieonderzoek zinloos is, maar dat het blijft plaatsvinden zolang de huisarts ervoor wordt betaald. De NHG-Standaard adviseert bij COPD jaarlijks een FEV1 te meten. Ik ken alleen het spirogram om de FEV1 te bepalen. De FEV1 bepaalt de GOLD-klasse waarin de patiënt zich bevindt, en die is mede bepalend voor al dan niet verwijzen door de huisarts naar de longarts.

Bij punt zeven staat dat er geen implementatiebelemmerende factoren zijn voor transitie van tweede- naar eerstelijnszorg. Als we de parallel trekken tussen punt vijf en punt zeven dan vraag ik me af waarom vergoeding voor longfunctie-onderzoek door de huisarts wel implementatiebelemmerend is, maar het feit dat een longarts wordt betaald om een niet-specialistische zorg behoevende patiënt onder controle te houden niet. Huisartsen worden hier neergezet als geldwolven en longartsen als nobele zorgverleners bij wie het genereren van eigen inkomen geen rol speelt. Ik heb een aantal COPD-patiënten die al jaren stabiel zijn maar toch jaarlijks voor controle en een spirogram naar de longarts gaan.

De LHV beraadt zich op acties tegen het beleid van minister Schippers. Wellicht zal de LHV adviseren substitutie van tweede- naar eerstelijnszorg voor COPD te staken en wordt Van den Berg op zijn wenken bediend.

Kees Rietsema, huisarts, Emmen

• Meer brieven