Laat naasten meedenken

Social distancing heeft grote invloed op kwaliteit van leven. Wij zorgen samen voor drie moeders/schoonmoeders die het afgelopen jaar in een zorginstelling zijn gaan wonen. Door corona is het contact gereduceerd tot bellen en zwaaien aan het raam. Alle drie de moeders zijn op hun eigen manier volledig van slag.

Een van hen heeft het gevoel dat ze in een gevangenis zit; ze mist haar eigen autonomie en voelt zich eenzaam door het gemis van contact met kinderen en kleinkinderen. Ze wordt per week somberder en gaat fysiek en mentaal achteruit. Een andere moeder, met dementieel syndroom, werd preterminaal beoordeeld, omdat ze zo futloos en apathisch was geworden. We mochten met mondkapje op op bezoek komen. We vonden haar bij ieder bezoek slapend op de bank. Samen foto’s kijken en eten deed de preterminale status teniet. De laatste moeder was net overgeplaatst naar een verpleeghuis vanuit de thuissituatie. Het totale verlies van autonomie en contact bracht haar uit haar ritme. Ze belt de hele dag naar haar kinderen, die echter niet op bezoek mogen komen. Een psycholoog die haar begeleidt, heeft vastgesteld dat ze het meest is gebaat bij bezoek van haar kinderen en kleinkinderen.

Deze ervaringen gaan op voor veel bewoners van verzorgings- en verpleeghuizen en hun naasten. Op 19 mei kondigde premier Rutte een verruiming aan van de bezoekregeling aan. Er worden hier en daar kleine stapjes gezet, zoals een vast persoon met mondkapje een half uur per week in een bezoekkamer op 1,5 meter.

We denken dat er veilig veel meer kan. Maak de naasten die veel geven om de mensen in het verpleeghuis medeverantwoordelijk. Zie hen niet alleen als verspreider van SARS-CoV-2, maar laat ze meedenken. In de revalidatie noemen we dit ‘patiënt- en naastenparticipatie’. Dit is heel belangrijk voor de kwaliteit van leven.

Esther van Reenen, Anne Visser, revalidatieartsen, Utrecht