Kostenstijging verklaard

De denkfout die tot dusver nog door niemand is benoemd en ook in het artikel ‘Kostenstijging verklaard’ (MC 36/2012: 1928) wordt gemaakt, is dat zorgkostenstijging, net als toename van het aantal ouderen, lineair zou moeten zijn.

Dus: 15 procent ouderengroei geeft eveneens een kostenstijging van 15 procent. Exponentiële groei van de kosten moet dus wel aan andere zaken liggen. Onderbouwing voor de stelling dat het door de voortschrijdende technologie komt, wordt echter niet gegeven.

Elke nieuwe ziektecasus genereert een exponentiële groei van kosten, zeker in het kader van vergrijzing: dat betreft namelijk vrijwel altijd chronische ziekten, die voor de rest van het leven kosten genereren. De kostenstijging voor ziekenhuiszorg en specialisten is dus wel degelijk voor een groot deel het gevolg van de vergrijzing. Deze kosten zullen over een paar jaar een piek bereiken en nadien weer dalen, wanneer het aantal babyboomers weer afneemt. Datzelfde zou ook voor de care-kosten (AWBZ etc.) verwacht kunnen worden.

Overigens laat het rapport van Strategies in Regulated Markets (SiRM), dat in juli jl. in opdracht van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen verscheen, ondubbelzinnig zien, dat de Nederlandse ziekenhuis- en specialistenzorg nog steeds tot de efficiëntste en goedkoopste van Europa behoort. Het rapport stelt dat hier weinig ruimte meer is voor bezuiniging, zonder de kwaliteit direct te beïnvloeden! De bulk van de kosten wordt volgens dit rapport echter inderdaad in de AWBZ gemaakt.

Raymond Hautvast, cardioloog, Alkmaar