Gedoogregistratie

Van Staveren velt een hard oordeel over kinderartsen, die zich afgeven met integratieve geneeskunde (MC 26/2012: 1623). Hij vraagt zich terecht af hoe mensen met zo’n lange wetenschappelijke opleiding zich tot dergelijke geneeswijzen aangetrokken voelen en kennelijk probleemloos omgaan met het gebrek aan wetenschappelijk bewijs en het ontbreken van een fysiologische basis van die geneeswijzen.

Het probleem is serieus. In een recente steekproef (Vlieger, 2011, Eur J Pediatr) onder 343 van de 1450 leden van de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde (NVK) bleek dat 39 procent van de kinderartsen zelf wel eens gebruikmaakt van een vorm van CAM en dat 30 procent af en toe een patiënt verwijst naar een CAM-therapeut.

Dat zijn alarmerende cijfers, die vragen om een reactie van het bestuur van de NVK en/of haar visitatiecommissie. Met Van Staveren vraag ik mij af hoe dergelijke dissidente collega’s tijdens kwaliteitsvisitaties worden beoordeeld en hoe zij hun herregistratie regelen.

Cees Renckens, vrouwenarts, Hoorn