Schouderklachten in het orkest

Een bedrijfsarts van een beroepssymfonieorkest belt om een altvioliste naar mijn spreekuur te verwijzen. De vrouw kan door schouderklachten niet spelen. In het dagelijkse leven heeft ze geen klachten of pijn.

Bij lichamelijk onderzoek heeft ze een normale, pijnvrije exorotatie van de linkerschouder, maar in anteflexie een lichte, pijnlijke beperking, passend bij een minimale frozen shoulder. In deze positie wordt de schouder normaal gesproken niet onderzocht, maar dit is precies de vioolpositie en daardoor kan ze haar vingers dus niet zonder pijn of extra krachtsinspanning op de snaren plaatsen. Volledig arbeidsongeschikt, dus!

Ik bel de bedrijfsarts om het uit te leggen en stel de altvioliste gerust: met uitleg en gerichte oefeningen herstelt ze voorspoedig.

Een maand later komt een althoboïste op mijn spreekuur. Door een frozen shoulder met veel last in het dagelijkse leven door de bewegingsbeperking en pijn vindt de bedrijfsarts haar arbeidsongeschikt en mag ze niet spelen!

Er is inderdaad een ernstige frozen shoulder, de exorotatie van de rechterschouder is volledig opgeheven en pijnlijk. De endorotatie is, zoals gebruikelijk bij een frozen shoulder, pijnvrij en vrijwel onbeperkt. Dit is precies de althobopositie en ze kan haar vingers dus zonder enig probleem of pijn op haar instrument plaatsen. Volledig arbeidsgeschikt!

Het blijkt dezelfde bedrijfsarts te zijn. Ik bel haar om het uit te leggen en complimenteer haar dat ze haar les met de vorige patiënte zo goed toegepast heeft. Maar bij de behandeling van musici is instrumentspecifieke kennis en een dito benadering vereist. De althoboïste leg ik het langdurige beloop en trage, spontane herstel van een frozen shoulder uit. Het herstel duurt meer dan een jaar. Al die tijd houdt ze veel last in het dagelijkse leven, maar ze kan zonder enig probleem voor 100 procent in het orkest functioneren.

Boni Rietveld, orthopedisch chirurg & musicus