Barbecue

Jort, onze zoon van acht, zei dat zijn lichaam hem in de steek liet. Het was langzaam en sluipend begonnen. Rennen met zijn vriendjes ging niet meer en het zwemdiploma was een brug te ver. De taaislijmziekte brak stapje voor stapje zijn longen af. Hij had te weinig lucht om gewoon naar school te gaan. Daarom aan de zuurstof: thuis met een zuurstofgenerator en onderweg met kleine cilinders.

Tijdens de zomervakantie namen we alle hulpmiddelen mee in onze volkswagenbus. We installeerden alles in het vakantiehuisje in België. Tijdens de vakantie moest er natuurlijk ook gebarbecued worden. De mannen, inclusief Jort, zouden zich met het vuurtje bemoeien. Maar de barbecue en het weer werkten niet mee. Het kolenvuurtje toonde weinig enthousiasme en werd af en toe geblust door hemelwater. Thuis pakten we in zo’n geval de stofzuiger. Met de slang aan de achterkant bliezen we het vuurtje in korte tijd tot grote hoogte. Op ons vakantieadres ontbrak een stofzuiger. Jort zijn hersentjes lieten het gelukkig niet afweten en hij kreeg een lumineuze inval. Hij koppelde zijn zuurstofslang los en richtte hem op de barbecue. Binnen enkele seconden waren niet alleen de kooltjes roodgloeiend maar dreigde ook de barbecue van de hitte te smelten.

Ik weet niet of deze verstrekking onder de polisvoorwaarden van de verzekeraar viel, maar wij hebben in ieder geval lekker kunnen eten.

Marc Talsma, oogarts