‘Wie heeft u meegenomen?’
1 reactie
Er kwam eens een oudere man van in de tachtig op mijn spreekuur. Belezen als hij was, had hij gevonden dat wij hem een elegante behandeling voor zijn prostaatkanker konden aanbieden. Daarover lichtte ik hem nu in.
Zijn metgezel was een jongedame van, ik schat midden twintig. Ze was zichtbaar betrokken bij het gesprek over de mogelijkheden. Toen het gesprek op zijn einde liep en alle praktische zaken waren besproken, was er tijd voor wat sociaal gekeuvel.
‘Ik vind het goed van u’, begon ik tegen de vrouw, ‘dat u met uw opa hiernaartoe bent gekomen om hem een hart onder de riem te steken.’ De stilte die volgde verraadde dat deze aanname niet juist was. ‘Ik ben hier met mijn man’, was dan ook het antwoord. Nog meer stilte. De man knikte alleen maar glimlachend. Voortaan vraag ik nu standaard, ook al denk ik het nog zo zeker te weten: ‘Wie heeft u meegenomen?’
A. G?bel
Huisarts, amstelveen
Haha, zo gek vind ik die 'vergissing' eigenlijk niet. Een opa van 80 met een jongedame van 25 is vragen om problemen. Dus ik zou zowel als de 80 jarige als de 25 jarige nooit een ongemakkelijke stilte laten vallen maar een lachklaar antwoord paraat h...ebben. Het is ergens wel een tikje pathologisch overigens , een relatie met een partner die 60 jaar ouder is. Daar moet iets achter zitten, maar that is not of my business.