Praktijkperikelen
1 minuut leestijd
Praktijkperikel

Vrijdagmiddag 16.58 uur

5 reacties

Een lief ouder echtpaar waarvan de heer zwaarder dement is dan zijn vrouw. Hij reageert agressief bij provocatie en heeft zijn vrouw geslagen. De politie komt, samen met de familie, tussenbeide en dringt aan op een PG-crisisinterventie. De casemanager van het echtpaar is niet te bereiken.

De crisisdienst wil pas komen als ik voor een PG-bed heb gezorgd (alsof de politie pas op een inbraakalarm afgaat als er alvast een politiecel is gereserveerd!). Na enige moeite (deze dienstlijst is niet openbaar) de dienstdoende zorginstantie X kunnen achterhalen en hen gevraagd een PG-bed te reserveren.

Deze dienst loopt echter op vrijdagmiddag om 17.00 uur af en dan zal zorginstelling Y de dienst overnemen. Instelling Y is nog niet bereikbaar, want die heeft nog geen dienst.

Opnieuw gebeld met dienstdoende zorginstelling en gevraagd of zij het bed willen reserveren. Crisisdienst gebeld en dit gemeld en gevraagd of zij nu wel langs willen gaan. Dat zullen zij doen zodra mijn verwijzing bij hen binnen is. Direct in orde gemaakt en verzonden via Zorgdomein om 16.58 uur.

De familie en politie gebeld en uitgelegd dat de crisisdienst ermee bezig is. En dat er een PG-bed bij zorginstelling X is gereserveerd.

’s Avonds word ik door de dienstdoende huisarts gebeld. Familie wacht nog op de crisisdienst, de crisisdienst heeft mijn verwijzing niet ontvangen en de dienstdoende zorginstelling heeft het bed niet gereserveerd!

Ik heb maar mijn excuses aangeboden aan de familie.

lees ook
Praktijkperikel
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • huisarts in het veld

    Huisarts, utrecht

    Zo herkenbaar in het veld en natuurlijk de waanzin in het kwadraat. De huisarts zorg functioneert zolang de ketenafspraken worden nagevolgd. Heb je een appendicitis dan neemt de chirurg het over, heb je een CVA dan neemt de neuroloog het over, heb j...e een GGZ-crisis dan neem de Crisisdienst het over. Als je gaat stellen dat de Crisisdienst hier voorwaarde aan gaat stellen dan veronderstel je dat de huisarts een soort reservoir is waar je een probleem kan achterlaten tot dat er een oplossing voor is. De chirurg die zegt dat als je een ziekenhuis voor me heb ik pas ga kijken of ik de acute appendicitis wil gaan opereren. Hier geld dat ieder zijn verantwoordelijkheid heeft en ieder zijn reservoir van patient die ook daadwerkelijk bij hem horen. Bij de chirurg liggen patienten soms op de eerste hulp te wachten tot de operatiekamer vrij is, bij de huisarts om te zien of die infectie de goede bocht maakt en bij de Crisisdienst de Crisispatient. Het is aan de beroepsgroep eigen verantwoordelijkheid zelf hier de randvoorwaarde op orde te hebben en niet hun probleem te externaliseren

  • Kromkamp

    Psychiater , Utrecht

    @huisarts, fijn dat er wat helderheid is. En ja inderdaad, het veld (huisarts, ggz, verpleeghuizen, ouderenzorg etc) ruimt de scherven op en handelt zo goed en zo kwaad als het kan. En het vervelende is, dat zo lang iemand steeds de scherven opruimt ...omdat anders patiënten echt de dupe worden, de druk voor degenen die dat juist zouden moeten en kunnen doen, weg blijft en dus niet veel haast ervaren wordt door de aangewezen partij om het op te lossen. Dit principe geldt op vele plekken in de zorg en andere sectoren overigens. Maar ja, de crisisdienst kan echt niet zeggen dat ze dit niet meer doen, want dan valt iedereen over ze heen. Terwijl, als je wil dat er echt iets verandert, ze dat misschien zouden moeten doen. Maar er zijn nu na 2 jaar aanlooptijd niet genoeg specialisten ouderengeneeskunde om zo’n 24/7 dienst landelijk te kunnen bezetten, en er is nog steeds geen infrastructuur. Ga er maar aan staan.

    Alles bij elkaar is in mijn ervaring iedereen op de werkvloer altijd wel van goede wil, maar niet altijd in bezit van de juiste mogelijkheden. Wederzijds begrip voor elkaars beperkingen en zien waar men complementair en in dit geval afhankelijk is, is denk ik de eerste stap. En het juiste gremium aanspreken op diens verantwoordelijkheid een tweede.

  • Huisarts

    Huisarts

    @Kromkamp dank voor de uitgebreide inhoudelijke reactie, dit maakt wel veel duidelijk en neemt irritatie weg, de crisisdienst staat hierin dus ook met zijn rug tegen de muur. Doet eigenlijk al meer dan van haar verwacht wordt.

    (Neemt niet weg dat ...ik deze zelfde situatie ook vele jaren vóór 2020 heb meegemaakt.)

    Maar ja, 'de ouderenzorg' bestaat niet, deze is zó versnipperd... Ik ben bang dat dit dan nog wel een aantal jaar een ongeorganiseerd en onduidelijk gedoe gaat blijven. En wie is uiteindelijk de zogenaamde eindverantwoordelijke zolang de patiënt nog thuis is... juist.

    Uiteindelijk is de patiënt gewoon de dupe dat dit dus niet goed geregeld is. Wetgeving omgooien voordat er een goed alternatief is, zucht. Maar ja dat is ook niet voor het eerst natuurlijk... Het veld ruimt de scherven wel weer op.

  • Kromkamp

    Psychiater , Utrecht

    Sinds 2020 is de ouderenzorg zelf verantwoordelijk voor het regelen van acute opname inclusief bedden voor dergelijke patiënten, dankzij de inwerkingtreding van de WvGGZ voor de psychiatrische patiënten en de WZD voor de geriatrische/verstandelijke b...eperkingen zorg. Helaas is deze scheiding in vele regio’s ondanks een aanlooptijd van ruim 2 jaar, nog steeds niet goed georganiseerd bij de ouderenzorg. Daardoor ligt, ondanks dat de wetgever dit uitdrukkelijk niet zo heeft bedoeld, de beoordeling en evt wettelijke procedure (dwang in het kader van de wzd) op veel plekken nog steeds op het bord van de ggz crisisdienst. Die heeft echter geen mandaat om een bed in de acute ouderenzorg/verpleeghuis etc te regelen waar de patiënt vervolgens wel naar toe moet met een WZD maatregel. Landelijk is eind 2020 afgesproken dat de ouderenzorg in ieder geval het acute bed moet regelen in dergelijke situaties, en dat ter overbrugging naar de uiteindelijke situatie dat de ouderenzorg zelf hun acute beoordelingen gaan doen, de crisisdienst, als dit zo gedragen wordt in de regio, tijdelijk nog de acute beoordelingen zullen doen. Als de ouderenzorg niet een bed regelt, staat iedereen met lege handen. Ook de crisisdienst. En zolang beoordeling en bed op 2 verschillende borden ligt in plaats van in 1 hand zoals het zou moeten zijn krijg je gedoe.

    Dus ja ik snap de frustratie maar zoals de Engelsen het zeggen “you are barking up te wrong tree” door deze op het bord van de crisisdienst te leggen.

  • Huisarts

    Huisarts

    Zó herkenbaar!

    Blijft onbegrijpelijk waarom zo'n crisis situatie het 'probleem' van de huisarts blijft, terwijl je dit gewoon wilt overdragen aan de crisis dienst wiens werk dit is. Omdat de crisisdienst zegt dat de huisarts eerst een bed 'moet' r...egelen.
    Ik vraag me altijd af welke landelijke afspraak dit is, is dit ergens terug te lezen?

    Gelukkig was er in deze situatie nog een familie die voor veiligheid kon zorgen. Dit is níet altijd het geval, en omdat je er zelf ook niet naast kan blijven zitten als huisarts heb ik dit eerder wel tot extra gevaarlijke situaties zien leiden, in de uren/dagen tot alles eindelijk verzorgd was door de betreffende instanties.

 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.