Praktijkperikelen
2 minuten leestijd
Praktijkperikel

Cut!

1 reactie

Zoals elke haio, word ook mij regelmatig gevraagd om een opname te maken van het spreekuur, ter lering en ontwikkeling van mijn communicatievaardigheden.

Gezien het thema van het aankomende onderwijs, vroeg ik aan een van mijn favoriete SOLK-patiënten die ik samen met zijn eega uit de wachtkamer haalde, tussen neus en lippen door of het goed was dat de camera meedraaide bij het gesprek.

Enigszins verrast door de vraag en tussen het aanschuiven van de stoelen door, liet hij een binnensmonds ‘ja, is prima’ horen, waarna ik het gesprek begon.

Vol goede moed, en met alle gesprekstechnieken die mij tot dan toe waren bijgebracht, begon ik uit te leggen dat we bij sommige klachten niet altijd een oorzaak konden vinden, en dat we toch ook eens naar het psychische aspect moesten kijken dat mogelijk een factor was in het golvende klachtenpatroon. Aan het einde van het consult had ik het idee dat zowel ik als de patiënt het begrip SOLK enigszins kon toepassen op zijn somatiek.

Tot ik de volgende dag nog even het filmpje terugkeek alvorens het met mijn groepsgenoten te delen. Halverwege het consult bekroop me een gevoel van naderende spanning. Ik realiseerde me opeens dat ik zo dadelijk weg zal lopen uit de spreekkamer om kort te overleggen met mijn opleider, en daarbij het koppel alleen achterlaat. Op de vraag of zij, na de vijftien minuten die we in gesprek zijn geweest, zich nog bewust zijn van de draaiende camera komt al snel een antwoord. De stofwolken van de dichtslaande deur zijn nog niet neergedaald, of zowel mijn erkenning van de klachten als de mogelijke invloed van stress, worden in het huwelijkse overleg moeiteloos van tafel geschoven. Waarna de ware SOLK’er naar boven komt, en er toch echt een specialist aan te pas zal moeten komen om de oorzaak van zijn klachten te achterhalen.

Ik ben met stomheid geslagen. Mijn eerdere inschatting van een goed consult waarbij het kwartje leek te vallen, compleet met een vriendelijk ‘dank u wel, dokter’ bij het afscheid, wordt volledig onderuitgehaald. Maar ondanks mijn verbazing en een soort van plaatsvervangende schaamte omdat de beste mensen zich helemaal niet meer bewust waren van de draaiende camera, denk ik dat deze zeldzaam eerlijke kritiek misschien wel de beste feedback is die ik ooit heb gehad.

Heeft u ook een perikel? Stuur uw verhaal naar redactie@medischcontact.nl

Praktijkperikel solk
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Hans Essers

    huisarts-opleider, Leiden

    Prachtig! mooi dat je dit wil delen ook.
    Als cliffhanger hangt nog; hoe ga je de volgende keer het gesprek aan? Fantastisch voer voor een vervolgconsult, hij zou moeten beseffen dat je ook het intermezzo hebt gefilmd....?!

 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.