Dubbelzien

Vrijdagmiddag 16.30 uur. Ik ben al aan het denken aan dat koude biertje om zo direct het weekend mee te starten, als mijn assistente belt dat ze een 58-jarige patiënte aan de lijn heeft met acuut ontstane dubbelbeelden. Na wat korte aanvullende vragen, besluit ik om de patiënte vanwege dit alarmerende probleem direct even te zien.

Een korte tijd later roep ik haar binnen in mijn spreekkamer. Zij weet me te vertellen dat ze sinds vandaag inderdaad bij het naar beneden kijken een dubbelbeeld ziet in haar linkeroog. Nee, er zijn geen andere neurologische of oculaire klachten. Ik besluit om haar neurologisch te onderzoeken en start het onderzoek met de vraag of ze haar bril wil afzetten.

‘Ach dokter, nu is het dubbelbeeld verdwenen!’ Dat ze eerder die dag haar nieuwe varifocale bril had opgehaald en dat dit met haar nieuwe klacht te maken had, dat hadden de patiënte, mijn assistente en ik nog niet bedacht. We lachen er eens flink om samen en ik schud haar de hand. Lachend loopt ze naar buiten: ‘Gij bent echt unne goeie dokter!’

Rob van Valderen-Antonissen, huisarts, Tilburg