Lezersverhalen
Harry Wegdam
1 minuut leestijd
Lezersverhalen

Dolgedraaid

Plaats een reactie

GEHEUGENSPECIAL

De polikliniek in Ede is wel erg druk vanmiddag. De patiëntenlijst is zichtbaar overboekt, met veel extra regels tussen de gewone tijden gekrabbeld. En de wachtkamer puilt uit.

Patiënten worden steeds in de drie onderzoekkamertjes neergezet en ik loop gehaast van het ene kamertje naar het andere.

Tussendoor wordt er vandaag ook nog opvallend vaak gebeld: een huisarts die iemand in wil sturen, het laboratorium dat zijn cito-uitslagen aan me kwijt wil en de ic die een probleem heeft met een van mijn patiënten.

Het is een voortdurende zigzag tussen kamertjes en de telefoon op mijn bureau in de spreekkamer, en de frequentie ervan neemt tijdens het spreekuur verder toe. Mijn hoofd begint langzaam over te lopen.

Ik leg de telefoon voor de zoveelste maal neer, duik weer het kamertje in waar ik het onderzoek van de buik hervat, dat ik zojuist heb moeten onderbreken.

Ik leg de stethoscoop op de buik van de patiënte en hoor mezelf luid zeggen: ‘Met Wegdam!’

Even blijft het stil. Dan toch een onderdrukte proest van de poliassistente, die altijd met me mee de onderzoekskamer in gaat. Ze verlaat hikkend de ruimte.

Dan pas realiseer ik me mijn verspreking, kijk naar patiënte, die nog steeds naar het plafond staart en kennelijk niets in de gaten heeft, en zeg dan dat zij zich kan aankleden.

Terug in de spreekkamer brengt de nagierende assistente me een kop thee. ‘Sorry voor het voetbad, dokter.’

Harry Wegdam, chirurg niet praktiserend

Lezersverhalen
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.