Grenzeloos

Binnenkort breekt de vakantieperiode weer aan. Grote aantallen landgenoten verspreiden zich over de wereld, van wie ongetwijfeld het overgrote deel kiest voor Frankrijk, Italië of Spanje. Elk jaar weer moet een deel van deze vakantiegangers een beroep doen op de gezondheidszorg in die landen, omdat ze ziek worden of slachtoffer van een ongeluk zijn.

Bij terugkomst in Nederland moet er dan nogal eens nazorg geleverd worden door medisch specialist of huisarts. Dat geeft een aardig inkijkje in de manier van (be)handelen in die landen. Helemaal eerlijk is dat niet, omdat het nu eenmaal lastig is een patiënt van elders te behandelen, die je helemaal niet kent én die vaak de taal van het land niet goed beheerst.

Desondanks herken je in de loop der jaren wel de patronen in de aanpak van de diverse landen. De hoeveelheid antibiotica, cortico-steroïden en pijnstillers die bij het leegschudden van de tas op mijn bureau komen, is indrukwekkend.

Naast deze acute geneeskunde in het buitenland zien we ook in toenemende mate dat mensen zich in het buitenland laten behandelen. Het bedrag dat daarmee gemoeid is, is ongeveer 1 procent (743 miljoen) van de totale zorguitgaven en is de laatste jaren sterker gestegen dan die totale zorguitgaven. Dat het overgrote deel hiervan besteed wordt in België en Duitsland ligt voor de hand.

Echter, omdat de grensoverschrijdende zorgkosten geen deel uitmaken van de hoofdlijnenakkoorden (HLA) kunnen de totale zorgkosten toch meer stijgen. Bij de volgende hoofdlijnenakkoorden wil de overheid deze grensoverschrijdende kosten wel bij de hoofdlijnenakkoorden betrekken. Bovendien denk het kabinet dat samenwerking met buitenlandse zorgaanbieders of het aantrekken van buitenlandse patiënten goed kan zijn voor de prijs en kwaliteit van de zorg. Dat argument wordt echter bij
iedere verandering in de zorg aangevoerd, zonder enige onderbouwing en klinkt daarom vooral als een cliché.

In deze zomerspecial ‘Grenzen’ nemen we een kijkje over de grens. U heeft ons geholpen met uw lezersverhalen over wat u in het buitenland in de gezondheidszorg heeft meegemaakt. Wat daarbij opvalt is dat de aanpak van dokters per land nogal kan verschillen, maar dat de klachten van mensen universeel zijn. Of noem het grenzeloos.

@twitter.com/hansvansantenMC