De überpuber
24 reactiesEerlijk antwoord graag: zou u, in de 17-jarige versie van uzelf, in de huidige omstandigheden van decentrale selectie toegelaten zijn tot de geneeskundeopleiding? Voor wie niet helemaal weet hoe zo’n selectie eruitziet, een kort overzicht.
Ten eerste moet er een motivatiebrief worden geschreven, vervolgens wordt een lijst Engelse leermaterialen toegestuurd waarvan ergens op een zaterdag wordt getoetst of alles goed is onthouden; daarnaast wordt er verwacht dat je op de hoogte bent van de medische actualiteit, je beschikt uiteraard over een goed beredenerend vermogen, de overgangscijfers van 5 naar 6 vwo tellen mee, het afleggen van de BioMedical Admissions Test behoort tot de opties en je wordt uitgedaagd in een kort personal statement jezelf te verkopen. Als ik terugdenk aan mijn late puberteit, waarbij toch vooral de selectie van de discotheek in het weekend centraal stond, zou ik zeer waarschijnlijk niet tot deze categorie überpubers behoord hebben. Gelukkig besliste het lot anders.
‘Ik ga me helemaal volstouwen met Ritalin’
De afgelopen week ging ik semi-undercover in een aantal whatsappgroepen van jongeren die zich aan het voorbereiden zijn op de decentrale selectie (Floris: ‘Kan iemand mij uitleggen waarom bij een afname van insuline het anion gap stijgt?’) en vroeg ik om wat ervaringen. Hierdoor heb ik een beeld gekregen van wat het oplevert: veel stress in de aanloop naar de selectiedag (want de leerstof wordt soms pas elf dagen van tevoren toegestuurd), onvrede over de dure selectietrainingen die niet door iedereen te betalen zijn, het skippen van lessen op de middelbare school omdat het anders niet te combineren valt en iemand die als voorbereiding meldt: ‘Ik ga me in de crocusvkntie helemaal volstouwen met Ritalin.’ Michael hoopte dat er vooral ‘veel brabo’s en limbo’s in zijn groep zouden zitten want die zijn nog niet helemaal scherp na carnaval’ en een ander vertelde dat ze later zó graag het familiebedrijf (lees: de huisartsenpraktijk) van haar ouders wil overnemen, dat het scherm van mijn telefoon bijna bezweek onder de druk. ‘Ik ben bereid om weer te kijken naar loting’, zei de minister van Onderwijs afgelopen week in een debat in de Tweede Kamer. Dat lijkt me alleen al voor de gezondheid van onze pubers zeer wenselijk.
Diane van der Woude
reumatoloog, Leiden
Net als Bertho Nieboer en Suzanne Booij ben ik van mening dat het onwenselijk is dat diversiteit onder geneeskunde-studenten afneemt, door de methoden die gehanteerd worden bij de decentrale selectie. Met verbazing lees ik echter hun oplossing om dit... probleem te lijf te gaan: loten.
Een systeem waarbij alleen het toeval bepaalt wie er arts mag worden, is een teken van armoede in een weldenkend, welvarend land als Nederland. Als beroepsgroep hechten wij er waarde aan onze beslissingen te baseren op wetenschappelijk bewijs en niet op pure willekeur; daarom lijkt het logischer om ook in dit geval de keuze van onze toekomstige collegae te baseren op rationele inzichten over welke selectie-methode tot de beste resultaten leidt. Indien hierdoor (zoals nu blijkt), de diversiteit van toekomstige artsen afneemt, dan zouden bijvoorbeeld quota voor bepaalde groepen uitkomst kunnen bieden. Op deze manier zou een beter onderbouwde beslissing kunnen worden genomen. De toekomst van onze artsenpopulatie en van de jonge, gemotiveerde aankomende studenten leg je toch niet in de handen van het toeval?
F.S. Krikke
Huisarts, Arnhem
Zowel de decentrale selectie als loting hebben duidelijk nadelen. Waarom niet een getrapt systeem? De eerste 2 pogingen plaatsing via een lotingssysteem en dan het jaar daarop voor de mensen die daarna nog altijd volharden in hun wens om arts te word...en een selectiesysteem (met evt 2 pogingen). Per jaar moeten daar dan een aantal plaatsen voor gereserveerd worden. Op die manier ben je niet alleen maar aan het lot overgeleverd en zijn de jongens wat ouder.
Sabine Netters
internist-oncoloog, Zwolle
De haves betalen bijspijkercursussen , regelen een ervaringsstage voor hun kinderen en vragen een collega om een aanbevelingsbrief te schrijven.
De have-nots kunnen dat allemaal niet.
Deze terugkerende klassenjustitie is volgens mij alleen te vo...orkomen door ongewogen loting & hoort in een maatschappelijk geengageerd blad als Medisch Contact ook geadresseerd te worden.
(want de haves zijn wij misschien wel zelf?)
M. Scheele
huisarts, Delft
In '84 'nageplaatst' op basis van loting. In Maastricht. Wat toen nog volgens de rest van Nederland een mogelijk dubieus onderwijssysteem had. Wat bleek: nagenoeg géén uitvallers op basis van studieresultaten in het eerste jaar en toch kwalitatief ne...t zo goede dokters als bij de andere universiteiten. Dus: als je alleen naar de capaciteit om te blokken voor examens kijkt verlies je uiteindelijk wel een heleboel potentieel goede dokters.
Myti van Staveren
Arts (niet meer praktiserend), volop bezig met onderzoek naar de soms invaliderende, soms ook blijvende bijwerkingen van de fluorchinolone antibiotica. , Amsterdam
Vergeet niet die grote poel aan niet meer BIG geregistreerde artsen. Waar slaat die selectie op? Op het niet kunnen behandelen van een steenpuist? Uit het niet exact weten hoe epi-genetica werkt. Alles weer over de cel biologie, fysiologie, orthopedi...e, pathologie weten. Kortom alle vakgroepen vonden zich even belangrijk, net als tijdens de studie.
Wat echt belangrijk is: helikopter view, wetenschappelijke belangstelling, empathisch vermogen, goede werkhouding tegenover collega’s en patiënten, goede balans tussen een werk en privé, daar leer je NUL % over op een tablet.
Liefst van Apple, met een BIG backoffice team om tegen “aan te praten”
(Het team antwoord altijd maar met knappe maar orakelende zinnen)
Zie ook interview in V’krant met Pim van Gool. Ex voorzitter van de gezondheidsraad. Die had ook geen zin in de één jaar durende geneuzel, getest met meerkeuze vragen op de PC.
Laatste examen is op een simulatie patiënt. Waarbij voornamelijk gelet wordt op schone nagels, ook nog een beetje wel op je houding.
Een goede arts zijn is niet te testen. Houding en empathie en niet pluis gevoel en algemene kennis=ervaring. En aanleg.
Ikzelf ben afgehaakt vlak voor module 2. (het zijn er drie in vol één jaar)
En moet nu in hoofd letters “niet praktiserend” achter mijn naam zetten. In het buitenland (ik communiceer voor mijn onderzoek voornamelijk in het Engel) begrijpt men er niets van. Eens arts altijd daar. Retired achter je naam hoeft niet, maar mag.
Arjen Göbel
Huisarts, Amstelveen
Ik zie aan geneeskundestudenten in mijn kennis- en familiekring dat de studie nog steeds te weinig gaat over logica, klinisch redeneren en hoe beslissingen te nemen en een goede follow-up te creëren. Communicatie komt gelukkig wel steeds beter aan bo...d.
De kracht van een goede dokter is volgens mij dat er samen met de patiënt een goed plan wordt gemaakt om een probleem op te lossen. Dat vereist overzicht, besliskunde, communicatievaardigheden en gezond relativeringsvermogen.
Voldoende medische kennis is een conditio sine qua non. Maar ik heb liever een dokter die af en toe iets opzoekt dan een die uit zijn hoofd fouten maakt. Liever een dd opzoeken en verfijnen dan klakkeloos opdreunen om indruk te maken. Zorgvuldige besliskunde is waar het om draait. We nemen de hele dag beslissingen. Follow-up is een goede tweede. Dat wordt nauwelijks onderwezen. Mitochondrieën wel.
Perfect alle Latijnse namen kunnen opdreunen is iets anders dan weten hoe met een bovenste luchtweginfectie om te gaan. Wat dat betreft is het jammer dat ook nu nog steeds eerst het syndroom van Wegener wordt behandeld en later pas, of zelfs niet, een 'gewone pneumonie'.
Ons vak zal altijd blijven lijden onder het feit dat veel dingen niet sexy genoeg worden gevonden om in de collegezaal te behandelen. Liever een ANCA titer dan een CRP. Liever een isotopenscan dan een röntgenfoto. En - oh gribus - niets doen is al helemaal geen optie.
Eerst moeten jarenlang al dat Latijn en al die paarse microscoopvlekken gereproduceerd worden. Dat kan iedereen met functionerende hersencellen. Het échte denk- beslis- en follow-upwerk komt pas veel later aan bod - te laat. En dat is voor voor echte dokters, die daar allemaal hoog op zouden moeten scoren als eis.
Het heeft geen enkele zin over de anion-gap te lullen als je niet eerst het ziektebeeld hebt besproken. Het maakt wel indruk op je vrienden of bij Twee voor Twaalf, maar het stelt niks voor als de totale context niet begrepen wordt.
Jos Vollebergh
Gynaecoloog, Heesch
Excuus, collega Bonte, ik wilde jullie niet allemaal over een kam scheren. Hopelijk begrijpt u mijn goede bedoeling wel. Veel neurologen die ik ken zijn uitstekende communicators, en een groot deel van jullie diagnoses stel je juist door de juiste vr...agen te stellen en de antwoorden goed te interpreteren. Hoewel ik neurologen heb meegemaakt... briljante mensen maar communicatief (in elk geval met collega’s) niet de besten...
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Vollenbergh: Eh, ahum... Even een klein protest: wij als neurologen praten ontzettend veel met patiënten, veel meer dan veel snijdende specialisten. Een collega en waren het er vanmiddag nog roerend over eens dat wij niet zelden de anamnese doen die... andere collega's hadden moeten doen, en zo patiënten alsnog op de goede plek krijgen. Omdat wij wel met mensen praten en sommige andere collega's niet.
Jos Vollebergh
Gynaecoloog, Heesch
Mijn eigen ervaring: met >8 gemiddeld op VWO eerst uitgeloot, het jaar daarna zo’n laag lotnummer dat ik zelfs met een 5,6 nog was ingeloot. Desondanks denk ik dat de decentrale selectie niet goed functioneert. Er wordt enerzijds gekeken naar ‘stampw...erk’, anderzijds naar (communicatieve) competenties die in een aantal vakken wel belangrijk zijn maar niet in alle. En meisjes worden bevoordeeld: die weten vaker al op hun 14e dat ze dokter willen worden en poetsen hun cv op, jongens denken op hun 18e dat het misschien ook leuk zou kunnen zijn maar zijn dan te laat. En meisjes van 18 zijn nog wel eens communicatiever dan jongens.
Mijn probleem ook: we hebben in dit vak ook de ‘autisten’ (sorry collega’s) nodig die wellicht niet zo communicatief zijn maar wel een briljant neuroloog, patholoog, radioloog of microbioloog worden. Die zouden nu wel eens uit de selectie kunnen vallen en nooit de kans krijgen hun brilliance te ontwikkelen...
Jos Vollebergh
Gynaecoloog, Heesch
Mijn eigen ervaring: met >8 gemiddeld op VWO eerst uitgeloot, het jaar daarna zo’n laag lotnummer dat ik zelfs met een 5,6 nog was ingeloot. Desondanks denk ik dat de decentrale selectie niet goed functioneert. Er wordt enerzijds gekeken naar ‘stampw...erk’, anderzijds naar (communicatieve) competenties die in een aantal vakken wel belangrijk zijn maar niet in alle. En meisjes worden bevoordeeld: die weten vaker al op hun 14e dat ze dokter willen worden en poetsen hun cv op, jongens denken op hun 18e dat het misschien ook leuk zou kunnen zijn maar zijn dan te laat. En meisjes van 18 zijn nog wel eens communicatiever dan jongens.
Mijn probleem ook: we hebben in dit vak ook de ‘autisten’ (sorry collega’s) nodig die wellicht niet zo communicatief zijn maar wel een briljant neuroloog, patholoog, radioloog of microbioloog worden. Die zouden nu wel eens uit de selectie kunnen vallen en nooit de kans krijgen hun brilliance te ontwikkelen...
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
Robert Pierik, opleider Chirurgie in de Isala in een interview voor het NtvG:
HEEFT U EEN TIP VOOR DE MINISTER VAN VWS?
‘Per direct de actuele toelatings- en selectiecriteria voor de geneeskun- destudie in Nederland stopzetten. Er staat een grote... ramp te gebeuren met uniforme, grijze, volgzame, vlijtige en vooral ook brave dokters.’
I rest my case.
Joris Vergragt
Intensivist - internist, Coach, Utrecht
Ik heb me laten vertellen dat er tegenwoordig geen examens meer in de co-schappen worden afgenomen..... gelukkig lees ik nu dat dit aan het begin van de studie helemaal goedgemaakt wordt :)
PS
Het percentage intensivisten dat zonder nadenken de ...vraag van Floris goed kan beantwoorden ligt ws dichter bij de 50% dan de 100%
Frédérique Franken
6e jaars student
Hoewel ik het probleem dat hier wordt geschetst volledig begrijp, wil ik toch ook graag een andere kant belichten. Zelf ben ik geselecteerd in het eerste jaar van de decentrale selectie in Utrecht. En ik was ontzettend blij dat het een decentrale sel...ectie was en geen loting. Na hard studeren op de middelbare school, slaagde ik met een 7.9 gemiddeld, nét geen cum laude dus. Loting vond ik oneerlijk, want cijfers zeggen niet alles. Bovendien had ik mijn resultaat bij decentrale selectie in ieder geval zelf in de hand. Selectie trainingen zijn echt niet nodig om te worden geselecteerd, kan ik uit eigen ervaring zeggen. Ik snap dat decentrale selectie misschien niet de oplossing is, maar naar mijn mening is loting dat ook absoluut niet.
Els van Veen
huisarts, Dalfsen
Ik zou er niet doorheen zijn gekomen. Ik ben in 1989 op 18-jarige leeftijd meteen ingeloot. Ik ben een laatbloeier, mijn motivatie kwam pas na mijn arts-examen, tijdens een arts-assistentschap in Groningen. Ik ben uiteindelijk een bekwame huisarts ge...worden.
Net als Bart Bruijn ben ik voor loting. Het huidige systeem geeft te veel stress. En er ligt al zoveel druk op die kinderen (we hebben zelf drie pubers thuis). In het huidige systeem, is mijn indruk, wordt er te veel van hetzelfde soort mensen geselecteerd. Heel gemotiveerd, heel hard studeren, komen communicatief sterk over... Maar ook: hebben vaak weinig aandacht voor ontspanning en lekker niets doen en lummelen en irrelevante boeken lezen. En dat is volgens mij niet goed; als je altijd maar in de 'prestatie-modus' staat raak je vroeg of laat afgebrand. En in mijn ervaring ben je het meest creatief als je gewoon ontspannen met iets (anders) bezig bent. Een VWO diploma met het gewenste profiel zou moeten volstaan.
Bart Bruijn
Huisarts, Streefkerk
Nee, ik zou er nooit doorheen zijn gekomen in 1978. Ik was te makkelijk met het studeren en ik had veel te veel andere zaken te doen. Niet alleen feesten, zoals lieden met weinig verbeelding zich vaak voorstellen. Ik ben mijn gym met twee vingers in ...de neus en aan het einde van het jaar nog even wat bijlezen doorgekomen en zo ook mijn doctoraal-studie geneeskunde. Pas in de co-schappen viel alles op zijn plaats en heb ik alles gegeven. Tóen zag ik het nut van hard werken en de fascinatie van het vak.
En ik ben, al zeg ik het zelf, een redelijk bekwaam arts geworden. Zoals ik waarschijnlijk een redelijk bekwaam wat dan ook geworden zou zijn.
Maar goed genoeg is toch goed genoeg? De idiote drive naar "excelentie" "leiderschap" en meer van dat soort modieuze bim-bam levert alleen maar ellende op en dient ook sterk ter kieteling van de ego's van de selecterenden. Zíj zitten er namelijk al in. Kun je nagaan.
Ik stem voor loting. Rotsysteem, maar het minst waardeloze rotsysteem.
Linde
Semi-arts
Hoewel ik over beiden systemen (loting en decentrale selectie) uit persoonlijke ervaringen niet te klagen heb, gezien ik via beiden was aangenomen voor de studie geneeskunde, wil ik toch een persoonlijke observatie delen. Prima als je als universitei...t wilt selecteren op een andere manier dan gewogen loting, maar waarom dan een kennistoets toch onderdeel laten zijn van de selectie? Mijn eigen ervaringen met de selectie van Maastricht geeft dat ze daar echt zoeken naar de andere competenties; communicator, organisator etc. En dat dáár (verkapt) naar gevraagd wordt. Medisch deskundige (op het niveau van een basisarts) leer je in je opleiding wel.
Daarnaast heeft de UM ooit onderzoek gedaan naar mijn jaarlaag en daaromheen naar het effect van beiden vormen van selectie. Ik meen me de uitslag te herinneren van dat de via loting geselecteerde studenten beter presteerde in de bachelor, maar dat die in master juist vaker uitvielen. Waarom komen dat soort opmerkingen niet terug in de huidige discussie? Ook het onderzoek van de geneeskundestudent wordt zeer beperkt aangehaald.
Maarten Vasbinder
médico familiar e comunitario (huisarts), Ubon Ratchathani
Het simpelste lijkt me, de kandidaten een examen logica te laten afleggen. Dat zou voldoende moeten zijn, om toegelaten te worden.
Logica zou een toelatingseis moeten zijn voor elk vak aan de universiteit. Daarmee voorkom je tevens de wildgroei van... allemaal fake-geleerden.
Elianne van Veelen
zelfstandig bedrijfsarts, Hoogland
Ook ik zou nooit door de decentrale selectie zijn gekomen. Ik had het hard halen op de middelbare school en had met het laagste slagingsgemiddelde echt geluk met mijn lotingsnummer. Pas in het derde jaar van mijn geneeskundestudie kwam ik op stoom en... toen ik via een keuze co-schap kennismaakte met de bedrijfsgeneeskunde, wist ik dat ik daar op mijn plek was. Vanaf toen pas ging het als een speer. Nu ben ik zelf opleider. Type laatbloeier dus.
Thuis heb ik een puber zitten die dagelijks verzucht 'ik ga maar weer geneeskunde leren'. En als ik dan zie wat ze moet leren... ik vind het belachelijk. Serieus. Hoofdstukken anatomie en fysiologie uit je hoofd leren. En dan de termen niet begrijpen - wat is ze blij met mijn medisch woordenboek! Kun je daarop selecteren of zij een goede dokter gaat worden? Je selecteert alleen maar of ze goed kan 'stampen' en reproduceren. We krijgen wel heel veel 13-in-een-dozijn-dokters op deze manier. Denk niet dat ons beroep daar beter van wordt.
Mijn dochter is zo slim geweest een tussenjaar te nemen waardoor ze dit leerwerk niet naast haar schoolexamens vwo hoeft te proppen. Ze doet het nu naast haar werk in de thuiszorg. Een stuk relaxter en dan nóg geeft het stress.
Ik denk dat de manier waarop nu geselecteerd wordt onze jeugd alleen maar richting burn-out werkt. Dat kán toch niet de bedoeling zijn?
HBW
Huisarts
Als jonge zeer gemotiveerde “überpuber” die niets liever wilde dan geneeskunde studeren was ik diep bedroefd toen ik met mijn 7,5 gemiddeld toch uitgeloot werd (terwijl klasgenootjes met een 6 als gemiddelde wel geluk hadden). Wat was ik blij met de ...positieve uitslag van de decentrale selectie...
Toen kon je nog meedoen aan beiden, zodat zowel de hardwerkende als feestende pubers een redelijke kans hadden.
Johan Drewes
kinderatrs niet praktiserend, Zutphen
Ooit was ik een trage rijper, deed 7 jaar over de HBS en ging daarna 2 jaar in militaire dienst. Mijn keuze voor geneeskunde was toen pas duidelijk. Dankzij de toen geldende normen (1964) kon ik in mijn woonplaats gaan studeren. Met het jaar werd het... een mooier vak. Vooral in de kindergeneeskunde kon ik mijn ziel en zaligheid kwijt, niet academisch maar in een algemeen ziekenhuis. En ik denk dat ik mag zeggen dat ik het daar goed gedaan heb. Met het huidige systeem kweek je mijns inziens een bepaald soort arts en het is maar de vraag of dat zo goed is.
Had ik nu moeten 'solliciteren' dan was ik nooit toegelaten en dat zou voor een aantal patiënten toch jammer geweest zijn. Of ben ik nu te onbescheiden?
Marieke Willemsen
Specialist ouderengeneeskunde
Met loten kwam ik er niet: 5422 betekende destijds kansloos, ongeacht cijfers op VWO. Gaf een machteloos gevoel. Ook geen ideaal systeem dus. Dan toch liever iets waar je zelf invloed op hebt, lijkt mij.
Gelukkig kwam ik in België wel door de select...ie.
Sascha
Psychiater, Rotterdam
Als in ‘firstness’ verkerende post-VWO’er, totaal niet wetend wat te kiezen als vervolgstudie, heb ik me op advies van een familielid in laten loten. Het lotingsnummer heb ik nooit geweten. Omdat ik een natuurkunde deficiëntie had, kreeg ik 2 jaar om... deze weg te werken. Dat heb ik een jaar later gedaan en gelijk gestart met de opleiding. En nu het mooiste vak wat ik me maar kon wensen.
Dus, wellicht nee, met huidige selectie, zou mijn toekomst waarschijnlijk heel anders zijn verlopen.
Marieke
Huisarts
Ik ben van een van de eerste groepen die in Rotterdam geselecteerd is. Ik was er destijds juist blij mee, uitloten op basis van cijfers is ook naar. Ik heb met reden voor bepaalde vakken lage cijfers op de middelbare school en dat dat zoveel invloed ...zou hebben vond ik ook niet eerlijk. Ik geloof ook niet dat die gewogen loting betere dokters oplevert, krijg je ook een bepaald type mensen mee. Aangezien de dames het op de middelbare school het ook beter doen is het ook niet ideaal.
Ik ben groot voorstander van een diverse groep binnen de opleiding. Zoveel patiënten, zoveel dokters en dat is goed.
Een arts
Verzekeringsarts, Rotterdam
Nee, ik zou het bij lange na niet gehaald hebben, en was er niet eens aan begonnen vermoedelijk. Ik sta nu bekend als een arts die zeer breed 'alles' weet wat nodig is voor mijn werk, geniet enorm van mijn werk, maar zou never nooit niet door de sele...ctie zijn gekomen. Alleen al omdat ik een uitstapje had gemaakt van 4 jaar naar het beroepsonderwijs voordat ik het VWO afrondde. Daarbij was geneeskunde bepaald niet mijn eerste keuze, maar de enige plek waar ik op mijn hoge cijfers werd toegelaten. Elk jaar werd het leuker, elk jaar werd het zwaarder, en als ik dat tevoren geweten had, zou ik er nooit aan begonnen zijn, waarbij ik heel blij ben dat ik het niet vantevoren wist.
Laatbloeiers zijn vaak ook langbloeiers.