Corona-app

Na een valse start is ie er dan toch, de corona-app. Officieel CoronaMelder geheten. Nu woon ik niet in een van de testprovincies, maar de vraag of ik de app zelf ga downloaden dringt zich op.

Omdat ik weet dat elke ‘gratis’ app informatie over de eindgebruiker verzamelt, ben ik nogal voorzichtig met gezondheidsapps. Je moet niet hebben dat je zorgverzekeraar doorkrijgt dat je een hele avond hebt zitten netflixen en niet van de bank bent gekomen.

Eerst maar eens uitzoeken hoe dat ding werkt. De app slaat versleutelde codes van andere CoronaMelder­gebruikers bij wie je langer dan een kwartier in de buurt bent, twee weken op in je telefoon. En wat is dan dicht in de buurt?

Tot één meter kan je telefoon dat nauwkeurig bepalen, daarna gaat het met de Franse slag. In Nederland was anderhalve meter praktischer geweest, maar dat is de makke van bluetooth.

Vervolgens logt de app geregeld in bij een database met versleutelde codes van andere gebruikers van CoronaMelder, die door de GGD positief getest zijn. Zit een van de opgeslagen codes uit jouw telefoon daarbij, dan geeft de app een melding. Alleen aan jou.

Hmmm, ben ik overtuigd dat dit iets wordt? Twijfel. Tóch ga ik de app installeren. Ik zal u uitleggen waarom. Het antwoord is Brenno de Winter. Die naam zegt u mogelijk niets, maar journalisten kennen hem. De Winter is gespecialiseerd in datalekken. In 2011 werd hij journalist van het jaar omdat hij met een hack aantoonde dat de ov-chipkaart zo lek was als een mandje. Inferieure ICT van de overheid was nooit veilig voor De Winter.

Inmiddels werkt De Winter als cybersecurityspecialist. Op de eerste corona-app had hij veel kritiek. Daarom is het te roemen dat ze hem hebben gevraagd te helpen bij de ontwikkeling van de CoronaMelder. ‘Wij proberen op elke mogelijke manier de herleidbaarheid te voorkomen’, zegt De Winter in zijn podcast Angrynerds. Dat is net het zetje dat ik nodig heb. Van een ex-collega. Dat helpt soms.

Medisch Contact deze week

medisch contact

nummer 34/35