Blogs & columns
Column

Op een drukke zondagmiddag loert het grootste gevaar van deze tijd

4 reacties

Het kan zo gebeurd zijn. Op een mooie nazomerse dag, lage zon door de bomen, even met de hond naar de kiosk voor een ochtendkrantje, een dwarsliggende stoeptegel waar de gammele wieltjes van de rollator niet op waren beducht en daar lig je. Gevloerd. In één ogenblik verander je van aardig vitale 80-jarige in een collumcarepatiënt. En dat gaat je niet in de koude kleren zitten.

Mijn eerste contact met zo’n slachtoffer verloopt niet geheel volgens de normale omgangsvormen in de rest van de samenleving. Daar waar het op borrels en verjaardagsfeestjes toch buitengewoon vreemd zou zijn als ik me direct op de heupen zou richten (al zou dat misschien menig verjaardagsfeestje ten goede komen), is dat wel vaak de eerste kennismaking met de gemiddelde 80-jarige met een gebroken heup. Een fraai zwart-witbeeld waarop te zien is dat een van de meest fascinerende gewrichten in ons lichaam niet langer in staat is om z’n functie uit te oefenen.

Menig snijdend specialist duikt liefst zo snel mogelijk in de wondere, Escher-achtige wereld van de anatomie van de heup om het letsel te herstellen. Maar zoals vaker gaat het zoet niet zonder het zuur en zijn er eerst logistieke hindernissen te overwinnen alvorens we met het mes en de boor aan de slag kunnen. De keuze van de ingreep, en zelfs de vraag of er überhaupt een operatie verricht moet worden, wordt slechts zelden bepaald door het bot op het scherm maar juist door wat er allemaal niet door de gammastraling wordt afgebeeld.

Een blik aan het bed en een kort gesprek met meneer Arends met wie de stoeptegel het slecht voorhad vandaag, is goud waard. Wie dat oubollig vindt, verwijs ik graag naar een van de oervaders van de anamnese en het waarnemend vermogen, Sir Arthur Conan Doyle, arts en geestelijk vader van Sherlock Holmes en zoals hij zelf zei: ‘To a great mind, nothing is little.’

Na de mens en de foto volgt onherroepelijk het gedeelte waar we de afgelopen jaren ogenschijnlijk een enorme vooruitgang hebben geboekt: de digitale toegang tot het dossier van de patiënt. Het verleidelijkste document om te achterhalen wat meneer Arends op medisch gebied zoal heeft meegemaakt, is de meest recente brief van de interne geneeskunde. De cardiologen noemen immers alleen dat wat er met het hart aan de hand is, de chirurgen waar ze in hebben gesneden en de urologen hoe het staat met de prostaat.

En op een drukke zondagmiddag met buiten de herfstzon verleidelijk lonkend op het raam, loert het grootste gevaar van deze tijd. Het gemak van de ctrl-c en crtl-v, ofwel copy-paste. In de tijd van de geschreven statusvoering zou niemand bedenken om een geheel niet ter zake doende lijst van triviale diagnosen waarbij de helft ook nog over hetzelfde probleem gaat, gedachteloos over te schrijven. Helaas is het momenteel, en ondergetekende is medeplichtig, een plaag van deze tijd. Op de operatiekamer proberen we het aantal overtollige bewegingen tot een minimum te beperken, laten we dat dan ook maar doen in de status.

  • Emma Bruns

    Emma Bruns is chirurg in opleiding.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Atta van Westreenen

    Arts, Tilburg

    Beste coll. Lopes Cardozo:
    Volgens mij bestaan er een aantal soorten straling, bijvoorbeeld alfa (protonen), bèta (elektronen) en gamma (fotonen). Het onderscheid tussen gammastraling en x-ray is triviaal; eigenlijk meer een verschil in KeV dan wat ...anders.

    @ artikel
    Leuk!

  • Wouter Barends

    Forensisch Arts, Amsterdam

    Amicae,

    Lezenswaardig, want schrijftalent heeft Emma zeker. Als Forensisch Arts komen we - na overlijden - zo vaak deze casuïstiek tegen, dat we moeten vechten tegen beroepsdeformatie. Jaarlijks zie ik meer dan 100 overledenen na een heupfractuur.... Omdat we geen overlevers, maar alleen dodelijke slachtoffers van stoeptegels en andere valpartijen zien, moeten we intellectueel vechten tegen het idee, dat je na een heupfractuur altijd overlijdt.
    Terug naar de column, waarbij de patiënt - of zoals je wilt : het verhaal - veel groter is dan de de diagnose en behandeling. De brieven uit het ziekenhuis bevatten eigenlijk altijd de medische zorg en niet de patiënt. Als Forensisch Arts gaat het ons amper om de uitkomst, maar vooral om de toedracht. Wanneer is het ongeval gebeurd, wat is er gebeurd, waar is het gebeurd. We kijken nog wel of de behandeling en zorg rond het overlijden goed geweest is, maar voor de toedracht schiet de kliniek tekort omdat daar geen informatie in de brieven staat. We moeten we gaan praten met familie en bellen met politie over de thuissituatie en het door de ambulance aangetroffen beeld.
    Meer oog voor de toedracht is welkom. Heeft de schrijfster wel geverifieerd dat het een stoeptegel op een zonnige zondagmiddag was ?

    Wouter Barends , Forensisch Arts

  • Irene Lopes Cardozo

    dwarsfluitlerares, Epe

    Copy-paste: ".....door de gammastraling wordt afgebeeld."
    Gelukkig gewoon Röntgenstraling, neem ik aan.

    Vriendelijke groet,
    Irene Lopes Cardozo (fluitiste, docente dwarsfluit, basisarts n.p.)

  • Rene Bastiaans

    specialist ouderen geneskunde, purmerend

    Goede morgen

    Dit is wel heel erg kort door de bocht.
    Maar dat maken wij als specialisten ouderengeneeskunde, helaas vaker mee als we de overdrachten/ontslagbrieven onder ogen krijgen.
    Probeer eens buiten Uw vakgebied om te kijken. Ik vind de to...tale voorgeschiedenis wel heel erg belangrijk. Want dat kan de medische zorg in sommige gevallen een bepaalde richting op sturen.
    Loop als AIOS niet in de val. Dat voor U alleen diagnoses gelden waarbij Uw scalpel ter spraken komt.
    En copy-paste is iets dat echt moet worden afgeleerd.

    Groeten Rene Bastiaans

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.