Blogs & columns
Column

Ggz anno 2016

10 reacties

Ze is midden 30. Van buiten een prachtige verschijning, van binnen een vergaarbak aan psychiatrie: angststoornis, paniekstoornis, depressiviteit, persoonlijkheidsstoornis NAO, ADHD en boulimie.

Het aantal psychiatrische instellingen dat ze in de loop der jaren heeft bezocht, is indrukwekkend. Ik heb met haar te doen. Psychologen en psychiaters dragen voor haar gevoel vaak maar weinig bij aan haar welzijn. Daarom zie ik haar frequent op het spreekuur. Dan luister ik vooral naar haar. De laatste tijd ging het echter erg slecht. Extreem angstig. Te zwaar om door huisarts en praktijkondersteuner begeleid te worden. Drie maanden na mijn verwijzing kreeg ik een telefoontje van de beoogde psychiater dat hij haar had gezien. Hij had de indruk dat haar persoonlijkheidsstoornis toch wat meer op de voorgrond stond. Daarom ging hij – alleen angststoornissen graag – niet tot behandeling over en mocht ik – binnen dezelfde overkoepelende organisatie – een nieuwe verwijzing schrijven. Ik ontplofte. Ik neem aan dat de wachtlijst voor de door hem voorgestelde poli-kliniek persoonlijkheidsstoornissen ook weer drie maanden bedraagt en dat ik dan opnieuw een telefoontje krijg dat de boulimie toch wat meer op de voorgrond staat en dat ik haar dus beter kan verwijzen naar de polikliniek eetstoornissen. Het is een mij inmiddels bekende vertragingstechniek van ggz-instellingen om de tsunami aan ingewikkelde patiënten een halt toe te roepen. Begrijpelijk, maar onverteerbaar. De schuldige is de almaar verrechtsende politiek met als eindverantwoordelijke minister Schippers. De ggz, de jeugd- en de ouderenzorg zijn na een paar jaar economisch verantwoorde gezondheidszorg volledig om zeep geholpen. Kwetsbaar blijft kwetsbaar, verward blijft verward. Terrorisme floreert.

Veldwerk huisartsen
  • Jos van Bemmel

    Jos van Bemmel schrijft vanuit zijn ervaringen als huisarts.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Jos Rensing

    huisarts, den haag

    Collega van Bemmel:
    U stelt dat uw collega psychiater:"een soort leugen om eigen bestwil verzint".

    U stelt voorts:
    "De schuldige is de almaar verrechtsende politiek met als eindverantwoordelijke minister Schippers. De ggz, de jeugd- en de ouderenz...org zijn na een paar jaar economisch verantwoorde gezondheidszorg volledig om zeep geholpen."


    Ik vind dat opinion leaders, waaronder MC-bloggers, steeds meer last krijgen van grote woorden en vergaande conclusies.
    (En in dit geval ook nog boude veronderstellingen debiteren over jokkende collega's.)
    Vaak, zoals in deze casus, gebaseerd op n=1 ervaringen en niet op beter onderbouwde analyses.
    Dat draagt bij aan een steeds ruwere sfeer in ons land.
    Iedereen roept maar wat, zo lijkt het.
    Dat vormt een voedingsbodem voor onvrede en wrok.
    Volgens mij moeten zeker ook MC-bloggers zich dat realiseren.

  • Menno Oosterhoff

    psychiater, THESINGE Nederland

    Ik ben het met mijn collega Anne-Marie van Dam eens, dat het denken in zorgprogramma's en zorglijnen en paden dit soort af- en doorverwijzen heeft versterkt. En dat terwijl we weten dat problematiek zich zelden houdt aan de grenzen van de door ons be...dachte classificaties. Of we dat over onszelf hebben afgeroepen weet ik niet helemaal zeker. Er is ook wel een druk op de GGZ tot dit soort specialisaties. Maar misschien zouden we duidelijker moeten zeggen dat dat vaak niet kan en in elk geval niet zeggen, dat het niet op ons bordje hoort.
    Ik kom weer even terug op de marktwerking. Die stimuleert het nemen van je maatschappelijke verantwoordelijkheid in dezen niet. Het is vanuit het marktprincipe veel efficienter en rendabeler je alleen te richten op patienten die passen binnen je aanbod. Vraag is er immers genoeg. Let wel: Ik betoog niet dat dat juist is, maar alleen dat het huidige stelsel veel prikkels tot dit soort praktijken in zich draagt.

  • Anne-Marie van Dam

    Psychiater, Amsterdam

    De GGZ heeft dit ook over zichzelf afgeroepen met verdergaande specialisering. Patiënten passen niet in zorgprogramma's, hebben uitgebreide comorbiditeit. En als de werkdruk dan opgevoerd wordt, is de neiging groot om patiënten af te wijzen. Verder ...is afronden van een behandeling niet eenvoudig als patiënten veel aan het contact ontlenen en je als behandelaar het gevoel hebt dat je goed werk verricht. Wij moeten dus aandacht besteden aan de voordeur: niet patiënten heen en weer schuiven, maar gewoon aannemen als ze bij je horen en achter de voordeur zorgen voor de juiste behandelaar. En leer behandelaren exit-strategieën aan en wanneer het zinvol is een behandeling af te ronden.
    En dan ben ik de laatste om te zeggen dat het politieke klimaat gunstig is.... Maar ik denk dat je vooral moet kijken naar wat je zelf kunt veranderen.

  • jos van bemmel

    huisarts, amersfoort

    Fijn wanneer een column discussie oproept. Daar zijn columns voor bedoeld.
    Collega Rensing heeft echter te snel geoordeeld: er is geen sprake van een Borderline Persoonlijkheids Stoornis, de klassieke instinker volgens collega Rensing. Dan had er im...mers wel Borderline Persoonlijkheids Stoornis gestaan. Er staat echter Persoonlijkheidsstoornis NAO ( niet anders omschreven). Mevrouw had vooral afhankelijke en passief-agressieve persoonlijkheidskenmerken. Ik wil met de casus - waarvan collega Rensing blijkens zijn reactie er vele van kent - laten zien dat de huisarts en patiënt beiden in de kou blijven staan doordat de psychiater - overspoeld door de marktgestuurde ggz - zijn werk niet naar behoren kan doen en om die reden een soort leugen om eigen bestwil verzint. Tenslotte denk ik 35 jaar na mijn huisartsregistratie voldoende ontwikkeling te hebben doorgemaakt om naast goede betrokkenheid voldoende distantie te betrachten. Te betrokken artsen worden gestraft met een burn-out. Dat is me nog niet ten deel gevallen. Een mini sabbatical bevalt me beter.

  • Emile Keuter

    Neuroloog, Meppel

    Sorry dat ik op uw tenen ben gaan staan.. Waar het volgens mij om gaat is dat die patiënt niet geholpen wordt. De huisarts zal heus niet voor zijn plezier hulp vragen. Net zoals ik probeer om de naar mij verwezen patiënten op weg te helpen, zou de ps...ychiater de mens moeten helpen. Dit soort getheoretiseer lijkt op afhouden. De grootste ergernis onder patiënten.

  • Jos Rensing

    huisarts, den Haag

    De diagnose persoonlijkheidsstoornis stelde ik niet, maar wordt door collega van Bemmel zelf in zijn blog genoemd:
    ......""Drie maanden na mijn verwijzing kreeg ik een telefoontje van de beoogde psychiater dat hij haar had gezien. Hij had de indruk ...dat haar persoonlijkheidsstoornis toch wat meer op de voorgrond stond.".....
    Hoezo psychiatrische behandeling nooit meer nodig?. Ik stelde er nota bene twee voor: schema-therapie en EMDR.
    Natuurlijk is de casus een reële, ik ken menig gelijkende, maar om daar dan uit te concluderen:
    ...""De ggz, de jeugd- en de ouderenzorg zijn na een paar jaar economisch verantwoorde gezondheidszorg volledig om zeep geholpen."....
    Dat gaat mij te ver. Ik vind dat wij moeten vermijden om middels individuele casuïstiek grote woorden te spreken en vergaande conclusies te trekken over de staat van de zorg in ons land.

  • Emile Keuter

    neuroloog, Meppel

    1. Jos Rensing meent op basis van de beschrijving de diagnose te kunnen terugbrengen tot een persoonlijkheidsstoornis en hij vindt dat in dat geval psychiatrische interventie nooit meer nodig is.

    2. We mogen toch aannemen dat deze ziektegeschiedenis... op waarheid is gebaseerd.

    quod erat demonstrandum

  • Jos Rensing

    huisarts, den Haag

    Collega Keuter betrekt twee stellingen:
    1. Jos Rensing is een wijsneus
    2. In Nederland wordt mensen goede zorg onthouden.

    Beide stellingen behoeven nadere onderbouwing lijkt mij.

  • Keuter

    Neuroloog, Meppel

    Misschien kan collega Rensing zijn wijsneuzige commentaar even inhouden in het holst van de nacht en zich concentreren op het probleem dat hier wordt geschetst? Mensen wordt goede zorg, waaronder adequate samenwerking met de huisarts, onthouden. Maar... deze patiënten horen er ook bij hoor.

  • Jos Rensing

    huisarts, den Haag

    Een patiënte met een persoonlijkheidsstoornis.
    Als ik de beschrijving lees: een BPS.
    Klassieke instinker voor de huisarts die noteert: " Het aantal psychiatrische instellingen dat ze in de loop der jaren heeft bezocht, is indrukwekkend"".
    Vele uren ...geluisterd maar geen enkele verbetering van het psychiatrisch toestandsbeeld

    De diagnose van de -al te zeer - betrokken huisarts luidt:

    " De schuldige is de almaar verrechtsende politiek met als eindverantwoordelijke minister Schippers. De ggz, de jeugd- en de ouderenzorg zijn na een paar jaar economisch verantwoorde gezondheidszorg volledig om zeep geholpen. Kwetsbaar blijft kwetsbaar, verward blijft verward".

    Mijns inzien beschrijft collega van Bemmel een BPS, die niet geneesbaar is maar wellicht behandelbaar met schema-therapie of EMDR indien sprake is van traumata, maar die niet geholpen wordt door vederlichte kritische beschouwingen over "verrechtsende politiek".

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.