Efficiënt versus effectief

Ik ben in twijfel. Ben ik nu voor of tegen telefonische postoperatieve consulten? Als een operatie van tevoren goed is doorgesproken, de ingreep zonder noemenswaardige problemen is verlopen en de patiënt in goede conditie naar huis is ontslagen, zou je zeggen dat de standaardcontrole die we twee maanden na operatie inplannen gewoon telefonisch kan. Bespaart reistijd en de duur van het consult is flink bekort. Dus dat lijkt efficiënt. Maar is het ook effectief? Vindt de gemiddelde patiënt dit wel zo’n succes? Dat zal variëren.

Er zijn ongetwijfeld patiënten en ingrepen waarbij een kort en efficiënt telefonisch consult volstaat. Ik kom echter regelmatig patiënten tegen die bevestiging willen dat het goed gaat, ook al denk ik dat het toch wel duidelijk is dat het goed gaat als je oude activiteiten weer hebt opgepakt en gestopt bent met de pijnstilling, een verdwaalde paracetamol daargelaten.

De dokter heeft haar ‘gezien’ en was tevreden

Neem mevrouw Jansen. Ze komt wat aarzelend lopend binnen. Na mijn prijzende woorden en geruststelling zit ze al een stuk rechterop. ‘Dus ik kan best wel weer aan het werk, dokter?’ Ze knapt al op. ‘En tennissen, mag dat dan ook?’ Met montere blik gaat ze de gang weer op. Want de dokter heeft haar ‘gezien’ en was tevreden. Alsof mijn ‘magisch oog’ gezondheid kan zien. En dat gaat niet door de telefoon. Zover reikt het magisch oog van de dokter dan ook weer niet. Dus die categorie is meer gebaat bij een fysiek consult. Maar hoe weet ik nu wie ik wat moet aanbieden? Gewoon vragen? Dat is vaak een goede oplossing. Plan: in plaats van een afspraak die op de postoperatieve dag standaard na twee maanden wordt gemaakt, laten we de physician assistant na vier weken bellen. Hoe is het? Lukt het allemaal? Wilt u de dokter zien of horen over vier weken? Dat is pas personalized medicine.