Cassandra Zuketto is psychiater en systeemtherapeut. Ze heeft een eigen praktijk in Nieuwegein. Daarnaast doet ze consultaties voor huisartsen en psychologen/psychotherapeuten.
‘Mam! Die doe je toch niet weg?’ Mijn zoon staat in de deuropening met de groene plastic krokodillenkop in zijn handen. Ik stel hem gerust. ‘Niet weg. Naar mijn praktijk. Zin in een afscheidspotje?’ Om beurten drukken we voorzichtig op een kies. Anticiperend op de bek die dichtklapt. De schrik is nog even groot als vroeger als het beest hapt.
‘Ik heb een bijzondere patiënte met EDS en aanhoudende extreme vermoeidheid. Ik wil dat jij even meekijkt.’ Tot mijn eigen verbazing heb ik het paraat: het syndroom van Ehlers-Danlos, iets erfelijks met hypermobiliteit en grote kans op complicaties in de zwangerschap. Volgens de psychotherapeut heeft Sophie een zeer ernstige variant en moet deze consultatie online.
‘Je kunt jullie kinderen Alaska voorlezen. Een prachtig kinderboek over een hulphond, een jongen met epilepsie en vriendschap.’ Terwijl ik het verhaal in het kort vertel, barst Pieter onbedaarlijk in huilen uit. Het duurt even voor hij weer kan praten. ‘Je draagt hier zonder dat je het doorhebt een oplossing aan. Als we een hond nemen, kan die op Maryse letten en hoef ik dat niet meer continu te doen. Dat voelt als een enorme opluchting.’
Als ik Kuipers iets mag meegeven, dan is het dit. Passende zorg is heel vaak: op tijd bespreken wat iemand wel en niet wil. En als hulpverlener hiernaar handelen.
U bent beller nummer veertien, klinkt de computerstem als ik maandagochtend het gezondheidscentrum bel. Ik heb een week geleden mijn scheenbeen gestoten. Gisteren voelde ik bij het sporten de blauwe plek kloppen en in de kleedkamer bleek mijn hele onderbeen gezwollen. Toch maar even naar de huisarts.
