Ziek door het werk. Who cares?

Dick Spreeuwers is bedrijfsarts en hij adviseert bedrijven en werknemers over chroom-6-problematiek. En daar heeft hij het – samen met zijn collega’s van IKA Ned – nu behoorlijk druk mee.

Chroom-6 is een mooi roestwerend, maar ook erg listig stofje. Als je er onbeschermd mee werkt, kun je er behoorlijk ziek van worden. Het is kankerverwekkend bovendien. Niet slim om er dus onbeschermd mee te werken. Dat is vragen om problemen. Geen rocketscience bovendien.

Toch gebeurde dat op grote schaal bij Defensie in de periode 1984-2006. En ook in Tilburg schuurden tussen 2004 en 2012 achthonderd uitkeringstrekkers onvoldoende beschermd aan treinstellen. Er bleek geen gestructureerde vorm van arbozorg te zijn. Met veel gezondheidsklachten en gedonder tot gevolg. Niet slim om te doen dus.

En toch gebeurde het. Ondanks de Arbowet, ondanks de wettelijke regeling giftige stoffen, ondanks het toezicht van de Arbeidsinspectie, ondanks de wettelijke verplichting van de bedrijfsarts om vermoedelijke beroepsziekten te melden. Ondanks alles dus.

Op papier lijkt alles in Nederland goed geregeld, maar de praktijk is anders. Maar daarvoor moet je wel onder de mat (willen) kijken.

Volgens Spreeuwers roept Nederland dit soort affaires over zichzelf af. Dat lijkt mij een juiste observatie. Hij legt bovendien de vinger op de zere plek. Ziek door het werk is geen issue in de zorg. Niet bij huisartsen, niet bij medisch specialisten. En ook niet genoeg bij de bedrijfsarts. Zelfs niet bij de Arbeidsinspectie. Blijkt. Keer op keer. Het is een ‘falend systeem’.

Dus grote kans dat er zich morgen weer een nieuwe Tilburg-casus aandient. Ziek door het werk? Iedereen staat erbij en kijkt erna.

Lijst kankerverwekkende en mutagene stoffen