Zelfs dieren vermoorden hun nageslacht niet zomaar
6 reactiesHet water kookt, de koker slaat af. Op het etiket van mijn theezakje lees ik de vraag: welk dier geeft jouw karakter het beste weer? In gedachten hoor ik mijn geliefden in koor mijn bijnaam roepen: ‘Tijger!’ Zelfs mijn nieuwe trainer spoorde me bij onze tweede sessie al aan met: ‘Hou vol tijger!’
Na lang stoeien met mijn mobiel kom ik weer terug in de MS Teams-meeting. Het derde en tevens laatste behandelplan is aan de beurt. Het betreft een jongeman die vorig jaar is neergestoken door zijn vader. Zijn bloedeigen vader. Een man die overeenkomt met de helft van zijn DNA. Een man die hij overigens nooit heeft gekend, maar met wie de tweede ontmoeting een bloederige werd.
Ik dwaal in gedachten weer af naar de tijgers. Zelfs dieren vermoorden hun nageslacht niet zomaar, denk ik. De vrouwtjes doden hun jong als er sprake is van een afwijking en het jong te zwak is om zelf te overleven. De technologie bij de mensen maakt dat hierdoor een zwangerschap al voortijdig afgebroken kan worden. Kinderen met een ernstige (invaliderende) aandoening kunnen worden opgenomen in daarvoor bestemde instellingen. Dieren hebben die optie niet. Leeuwenmannen schijnen jongen te doden die niet hun eigen DNA bevatten bij het veroveren van de macht. Zo maakt de koning van de troep plaats voor zijn eigen jong dat verwekt kan worden. Vergelijkbaar met blauw bloed bij de mens.
In 2020 stond de teller op 115 slachtoffers door moord of doodslag. In bijna de helft van de gevallen ging het om relationeel geweld, dat wil zeggen dat de dader een bekende is van het slachtoffer. Acht daarvan betroffen kinderen die gedood zijn door hun ouder(s).
De daders van filicide zijn iets vaker de vaders dan de moeders. Moeders zijn eerder moordenaars van baby’s, al dan niet met een post partum psychiatrisch toestandsbeeld. Mannen zijn vaker daders van familicide, waarbij de moeder van de kinderen ook het slachtoffer wordt. Verschillende motieven komen aan bod, van altruïstisch tot psychotisch. Ik heb nergens gelezen dat het kind een afwijking had, ernstig ziek was en de ouders het ondraaglijk lijden wilden stoppen, zoals in het dierenrijk. Wel over stiefvaders met losse handjes waarbij de laatste klap de fatale werd.
Recentelijk verscheen een artikel in de krant over een huilende baby in een vuilniscontainer. De ouders die opgepakt zijn voor deze – mijns inziens – poging tot moord, bleken zelf 17-jarige kinderen. Hun dochter zal naar mijn schatting over enkele jaren terechtkomen in de jeugdzorg, want hoe kom je anders zo’n begin van je levensverhaal te boven? Voor mij is zij nu al een tijger; haar gebrul is haar redding geweest. Zij is welkom bij ons in het team, met toppers die haar pijnlijke verhaal zullen omzetten in een succesvol behandelplan.
Meer van Güler Karaca
Els van Veen
huisarts
Ik heb als penitentiair huisarts gewerkt, ook met mensen die hun straf uitzaten voor 'infanticide'. Ik heb als arts geleerd om geen oordeel te hebben over iemand. Verder is het zo dat je, als gevangenis-huisarts, niet weet wat het delict is waarvoor ...iemand in detentie zit. Dit is strikt gescheiden van elkaar. Gelukkig maar.
Verder vind ik 'moord' een waarde-oordeel uitstralen. Terwijl infanticide vaak in een toestand van verminderde toerekeningsvatbaarheid plaats vindt. Volgens mij wordt er in de rechtspraak een onderscheid gemaakt tussen 'doodslag' en 'moord' (met voorbedachten rade).
Maar bovenal is het oordeel dus niet aan de arts (psychiater in dit geval), maar aan de rechter.
Henk van der Pol
psychiater, Heerenveen
"Hun dochter zal naar mijn schatting over enkele jaren terechtkomen in de jeugdzorg, want hoe kom je anders zo’n begin van je levensverhaal te boven? Voor mij is zij nu al een tijger; haar gebrul is haar redding geweest. Zij is welkom bij ons in het ...team, met toppers die haar pijnlijke verhaal zullen omzetten in een succesvol behandelplan."
Aan deze passage heb ik me geërgerd. Niemand kan voorspellen hoe het dit kind zal vergaan in haar leven. Nee, de start is niet best geweest, maar liefdevolle opvang daarna kan heel veel goedmaken.
Maar mocht het haar later toch niet goed gaan is wel fijn om te weten dat die 'toppers' haar ellende alsnog kunnen omzetten in een 'succesvol behandelplan'.
O ja, en gelukkig vermoorden mensen hun nageslacht ook niet zomaar.
Linda Jolink
coassistent
Frappante titel: zelfs dieren (die wrede en meedogenloze wezens) vermoorden hun nageslacht niet zomaar (in tegenstelling tot wij mensen, bakens van vreedzaamheid dat we zijn).
't Is trouwens ook niet waar: konijnenmoeders eten hun kinderen bijvoorbe...eld op bij honger of stress (shorturl.at/jlqL6). Dat laatste heeft wellicht overeenkomsten met de beweegredenen van de daders van filicide.
Neemt niet weg dat het een afschuwelijk fenomeen is, natuurlijk.
J.A. van Duren
Gepensioneerd dermatoloog, Werkendam
Beste Karaca,
Hoe weet je dat deze 115 mensen "zomaar" vermoord zijn? Ik denk dat als je deze 115 misdrijven (want dat zijn het inderdaad) zou bekijken er waarschijnlijk 115 drama's tevoorschijn komen. Ik kan mij voorstellen dat mensen "zomaar"vermo...ord worden in het criminele circuit, uit geldzucht, gemak, om een mededinger uit de weg te ruimen etc. Ik denk dat dit in deze 115 misdrijven niet of bijna niet het geval is geweest..... Het lijkt mij belangrijk om hier onderzoek naar te doen: hoe komt iemand tot deze verschrikkelijke daad, had dit door ingrijpen van buitenaf misschien voorkomen kunnen worden en wat kunnen we daarvan leren om hopelijk toekomstige gevallen zoveel mogelijk te voorkomen?
Nienke van der Schaaf
Arts verstandelijk gehandicapten, Zwolle
Hoewel ik een beetje dichterlijke vrijheid best kan accepteren en soms zelfs waarderen, val ik toch over deze passage: “ Kinderen met een ernstige (invaliderende) aandoening kunnen worden opgenomen in daarvoor bestemde instellingen.”. In de huidige m...aatschappij vechten ouders als waardige tijgers om hun kind dat zeer kwetsbaar is, in hun eigen gezin te laten opgroeien. Vaak ten koste van zichzelf. Het uit handen moeten geven van die zorg en de beslissing nemen je kind te laten wonen bij een zorgorganisatie is geen makkelijke stap. Het doet deze ouders zoveel tekort door te stellen dat zij hun kind wegstoppen.
Tenslotte vraag ik me af of u daadwerkelijk zo cynisch bent t.a.v. de veerkacht van de mens? Wie zegt dat deze start onherroepelijk lijdt tot psychiatrische problematiek. Misschien is het voor deze baby wel een redding geweest om al zo jong in beeld te komen van jeugdzorg. Het beeld van “Mozes in een rieten mandje” vind ik in dit kader een hoopvoller beeld. En hoop doet leven, toch?
Anoniem
Huisarts, Rotterdam
Beste Karaca,
Als je het nieuws had gevolgd zou je hebben geweten dat de minderjarige ouders in de veronderstelling waren dat hun dochtertje reeds overleden was, als dat correct blijkt te zijn, en mijns inziens gaat daar een rechter over, dan ka...n er geen sprake zijn van moord, hoe verwerkelijk hun actie uiteraard verder ook is!
Verder is menselijke motieven/intenties toekennen aan het gedrag van dieren (bijv het 'ouders in het dierenrijk doden hun kroost om het ondraaglijk lijden te stoppen') ook een valkuil van heb je mij daar, psychiater of niet.