Blogs & columns
Blog

Wat heeft de WAT-stap met geneeskunde te maken? - Menno Oosterhoff

9 reacties

Als u verwacht in deze blog meer te leren over de WAT-stap, dan moet ik u teleurstellen. Ik weet het niet. Dat is mijn eigen schuld, want ik heb geen gehoor gegeven aan de enthousiaste uitnodiging voor de ‘roadshow over de WAT-stap in het proces autorisatie!’ Ik kon het niet opbrengen.
Zeker niet toen ik de toelichting las: ‘Deze bijeenkomst is het logische vervolg op de uitrol van de WIE-stap die inmiddels volgens het implementatieplan gefaseerd heeft plaatsgevonden.’ Was getekend: de security officer.
Ik ken het implementatieplan niet, maar ik durf er gif op in te nemen dat er nog een derde stap zit aan te komen: de WANNEER-stap, of de HOE-stap. Ik wil het allemaal niet meer weten.

Ik kan het dubbelleven dat ik leid niet langer volhouden. Tegenover mijn kinderen en de buitenwereld doe ik voorkomen dat ik mensen behandel. Stel je voor dat ze erachter komen hoe het echt zit.
‘Ga je vandaag mensen beter maken, pap?’ vragen ze me soms ’s ochtends. ‘Ja, dat ga ik wel proberen’, lieg ik dan. Begrijp me niet verkeerd. Ik heb een artsendiploma. Ik sta keurig ingeschreven in het specialistenregister. Ik heb een BIG-registratie en een AGB-code.
Nee, de formele kant is goed geregeld. Maar dat is natuurlijk niet waaraan mijn kinderen denken. Die denken bij een psychiater aan een dokter voor mensen met problemen. ‘Psychiater betekent zielendokter’, heb ik hen ooit uitgelegd, ‘en sommige mensen noemen het een zielenknijper.’ Ze moeten ook weten dat niet iedereen het beroep van hun pappa zo hoog heeft zitten. Dat verhul ik niet.

Wat ik wel verhul, is hoe weinig mijn dagvulling nog echt bestaat uit mensen proberen beter te maken.
Ik vertel het ze niet als ik een hele dag kwijt ben aan een verplichte kwaliteitsvisitatie, nog los van alle voorbereiding. Ik zeg ook niet: vandaag heb ik een training gehad voor een audit.
Ze zouden denken dat ik een nieuwe behandeling hebt geleerd. ‘Bij welke problemen helpt audit dan?’ Wat zou het antwoord hen teleurstellen! Nou, eigenlijk is een audit een soort examen voor je instelling. Of die aan allemaal regels voldoet. En daarvoor moet ik een training volgen, zodat ik niet per ongeluk de verkeerde dingen zeg. Want dan krijgen we geen sticker.
Ik vertel ze niet over de eindeloze bijeenkomsten om zorgpaden te beschrijven en de discussie over wat precies een zorgmodule is en het verschil tussen een zorgprogramma en een zorgpad en dat na deze productiefase een implementatiefase gaat volgen en dat de zorg er alleen maar ingewikkelder van wordt.
Ik vertel ze niet over al die vergaderingen, die zelden over een behandelinhoudelijk onderwerp gaan, maar altijd over vorm en controle en meten en cijfers, die met werkelijke kwaliteit niks te maken hebben (prestatie-indicatoren).
Ik wil niet dat ze weten dat collega’s bij mij aankloppen, niet om mijn mening te vragen over een ingewikkelde patiënt, maar omdat ik veel weet van eisen die elke verzekering stelt aan de formele aspecten van een verwijzing.
Ik vind hen te jong om te weten, dat er zoveel vorm gekomen is dat er voor de inhoud nauwelijks plek over is.
Ik wil niet, dat ze weten dat als ik nog wel een patiënt behandel, meer dan de helft van de tijd opgaat aan onzinnige administratie, lijstjes afvinken, checklijstjes doorlopen, of onnodige vragenlijsten afnemen.
Ik wil niet dat ze weten dat ik om de gedeclareerde tijd te verantwoorden, geacht word in het patiëntendossier vanzelfsprekendheden op te schrijven, zoals ‘dossier gelezen, gebeld maar geen gehoor, brief gedicteerd’.

Ik ga niet uitleggen dat de hele ggz ontzettend veel tijd en moeite besteedt aan het aanleveren van (ROM-)gegevens aan een stichting die zegt daarmee de kwaliteit te gaan vergelijken, terwijl alle zes kernhoogleraren psychiatrie daar de vloer mee hebben aangeveegd. Wat zou ik moeten zeggen? De knapste dokters, echte professors hebben gezegd dat het niet kan. Maar we doen het toch. ‘Waarom dan pappa?’ Omdat het moet van meneren die de baas zijn. ‘Maar daar doe jij toch niet aan mee?’ De tegenvaller, als ik naar waarheid zou antwoorden. Ik wil hen dat niet aandoen.

Ik kan hun ook niet vertellen dat veel goede dingen die niet meetbaar zijn, plaats hebben moeten maken voor slechte dingen die wel meetbaar zijn.

Ik wil zeker niet dat ze weten welke taal wij bezigen, zoals: kwaliteit borgen door proactief slimmer te organiseren en dat SMART te formuleren.

Wat de WAT-vraag in het proces autorisatie met geneeskunde heeft te maken? Het gaat veel verder.
Wat heeft ons werk nog met geneeskunde te maken? Vaak beschamend weinig.

Menno Oosterhoff

Als je ook denkt dat het in de zorg een andere kant uit moet teken dan, teken dan deze oproep op zielindezorg.nl

  • Menno Oosterhoff

    Menno Oosterhoff is (kinder- en jeugd)psychiater eninitiatiefnemer van www.ocdnet.nl en www.ocdcafe.nl. Hij maakt de podcast ‘God zegene de greep’ over de dwangstoornis. Daarover gaat ook zijn boek ‘Vals alarm´ waarin ook zijn eigen dwangstoornis aan de orde komt. Zijn boek ‘Ik zie anders niks aan je’ gaat over psychische aandoeningen in het algemeen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • M.D. Oosterhoff

    psychiater, THESINGE Nederland

    Het blijkt dat sommige mensen in mijn organisatie het idee kregen, dat mijn blog gericht was tegen het project waarvan de WAT-stap onderdeel uitmaakte.
    Dat was een project om de privacy van patienten beter te waarborgen.
    Voor alle duidelijkheid: Ik h...eb beslist niet het belang daarvan willen relativeren. Een goede regeling van de privacy is zeer belangrijk.
    Ik heb deze toevallige gebeurtenis aangegrepen om iets heel anders aan de orde te stellen en dat is de manier waarop de inhoud van ons vak door de vorm wordt verdrongen. Ik zie privacy zeker als behorende tot de inhoud van ons vak.

  • M.D. Oosterhoff

    psychiater, THESINGE Nederland

    Mede geinspireerd door de reacties van collega's van diverse specialismes heb ik een tweede blog geschreven. Behoud de ziel in de zorg. Daaraan verbionden is een oproep, waarvoor je kunt tekeken. Zo'n oproep verandert er natuurlijk nog niets aan, maa...r in elk geval kunnen we duidelijk maken hoe het ons tot hier zit. Het tij zal ooit wel een keer keren en wellicht dat zo'n oproep daaraan een bijdrage levert. Ik hoop het en ik hoop dat collega's en iedereen die vind dat we de zorg niet moeten doodorganiseren tekent. Je kunt toelichting lezen in de blog en direct tekeken hier. http://www.petities24.com/ziel_in_de_zorg

  • P. Leusink

    huisarts

    Uit mijn hart gegrepen, huisartsen zullen dit zeker herkennen. Zij hebben zich inmiddels georganiseerd op dit thema: www.hetroermoetom.nu. Psychiaters, bedrijfsartsen, medisch specialisten, sluit u aan. Er lijkt een momentum te gaan ontstaan om nu he...t tij te keren tegen deze dataterreur, de grens is langzamerhand wel bereikt.

  • Jakob de Vries

    Chirurg oncoloog, Groningen

    Er blijken meer overeenkomsten dan verschillen in het werk van een chirurg en een psychiater, maar vertel dat ook maar niet aan je kinderen, ze zullen het niet begrijpen.

  • JA Wegdam

    chirurg, NUENEN Nederland

    Herkenbaar en uit het hart gegrepen. DOT, ICD-10, LHCR, DICA,PDCA, etc. etc. En als alles naar waarheid is ingevuld gaan we hop, een-twee-drie naar de volgende stap: de dataverificatie. Het geformaliseerde wantrouwen knaagt steeds dieper aan mijn bev...logenheid. Inmiddels registreer ik meer dan ik opereer. Hoe de zorg te ontregelen?

  • W.J. Duits

    Bedrijfsarts, HOUTEN Nederland

    Collega's kunnen we dit niet gaan scharen onder pathologisch wantrouwen? Kunnen we dit niet zien als een uiting van een ernstige narcistische persoonlijkheidsstoornis van onze bestuurders? Moeten we ze als artsen niet ontoerekeningsvatbaar verklaren ...en ze laten opnemen met een IBS omdat onze bestuurders een ernstig gevaar vormen voor onze maatschappij en schade doen aan de beroepsgroep? Wordt het geen tijd dat we het Binnenhof gaan isoleren van onze vanwege ernstig risico op besmetting met verdere verzieking van onze maatschappij?

  • H. Veentjer

    huisarts, VEENDAM Nederland

    Zo is het exact. Mutatis mutandis geldt hetzelfde in toenemende mate in de HA-praktijk.
    Maar wat gaan we er als professionals in de zorg aan doen?; dat is uiteindelijk waar het om gaat.
    Hoe maken we duidelijk dat meer vertrouwen in die professionals... op zijn plaats is, zodat die weer meer tijd krijgen voor hun eigenlijke werk.

  • MA Schilders - Springer

    chirurg, ZOETERMEER Nederland

    Dit is zo'n terechte hartekreet! Eigenlijk zou dit als brief naar de koning moeten of zo. In elk geval ergens heen waar iemand met invloed en verstand (zijn die er nog?) dit leest, wakker wordt en er iets aan doet. Zou er een manier zijn om ons te ve...renigen en samen te proberen het tij alsnog te keren?

  • G. van der Kolk

    Radioloog, HAREN GN Nederland

    Helaas zeer herkenbaar, de geneeskunde is speelbal geworden van ISO, SMART, ASO,LEAN,SIGMA en hoe alle andere bedenksels ook mogen heten; procedures in de geneeskunde worden belangrijker geacht dan de inhoud , namelijk opkomen voor de zieke en zwakk...ere medemens. Ik laat ze maar in deze waan van de dag.....

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.