Blogs & columns
Blog

Vervreemde thuiskomst

Plaats een reactie

Het schip schommelt, ik draai me om, schrik wild bewegend wakker. Ik begrijp niet waar ik ben, stap mijn bed uit en kijk verdwaasd rond. Het duurt maar een paar seconden en dan weet ik het weer: ik ben thuis en het was wéér een droom waarin ik vluchteling was. Ik heb er sinds mijn thuiskomst elke nacht minstens één.

Het was de tweede keer dat ik van een verblijf in het buitenland thuis mocht komen in het fijnste huisje van Amsterdam. Na mijn koffer van de bagageband te hebben gehaald, loop ik vrolijk – zonder paspoortcontrole – het vliegveld af. Een paar minuten met de trein en nog enkele met de metro en ik kom weer boven de grond midden in mijn stad. Als ik mijn koffer door het smalle trappenhuis omhoog heb getild en mijn appartementje binnenkom staat een bos bloemen, een schaal met chocolaatjes en een kaartje op me te wachten: ‘Welkom thuis’.

Ik chat, bel en drink koffie met vrienden. ‘Hoe was het op Samos, zeker wel heftig?’ hoor ik het meest. Sommige vrienden vragen helemaal niets over Samos. Maar het meest intrigerend is de opmerking: ‘Het lijkt me zo zinloos, je weet dat je toch niets aan de situatie verandert.’ Ik snap de opmerking, maar ben het er niet mee eens. Ook ik vroeg me weleens af hoe nuttig tropengeneeskunde (of geneeskunde an sich is): ‘Het heeft toch geen zin om een longontsteking te behandelen als iemand daarna sterft aan honger, armoede of een ziekte als aids.’ Als ‘sterfte’ je uitkomstmaat is misschien niet, als je voor kwaliteit van leven gaat, zeker wel. En als ik één ding op Samos heb geleerd is dat de kleinste dingen het grootste verschil kunnen maken.

Ik heb jonge meisjes in mijn spreekkamer gehad die op gruwelijke wijze zijn verkracht. Ik heb hun in ieder geval éénmaal kunnen vertellen dat het niet hun schuld was, dat het nooit had mogen gebeuren en dat ze er mogen zijn. Ik heb volwassen mannen zien breken tijdens een consult en ik heb hun moed kunnen inspreken en minimale handvatten kunnen bieden voor een meer draaglijk bestaan. Ik heb workshops gegeven over anticonceptie, waarna een enkeling naar de kliniek kwam om te voorkomen dat zij ongewenst zwanger werd. Ik heb met veel moeite antipsychotica kunnen regelen voor één zwaar psychotische man. Ik heb een vrouw die om abortus vroeg verteld dat het dapper was dat ze überhaupt die vraag durfde te stellen en dat ik haar verzoek begreep. En ik heb zoveel patiënten gezien dat ik elk afzonderlijk verhaal niet eens meer weet.

Nee, ik heb geen van deze mensen van hun trauma afgeholpen, geen van hen volkomen gezond of gelukkig gemaakt. En nee, ik heb zeker niet de vluchtelingencrisis verbeterd of de situatie in het kamp minder ernstig gemaakt. Maar ik heb een enkeling wel weer even mens kunnen laten voelen, een beetje respect of een beetje waardigheid teruggegeven en ik denk werkelijk dat dat voor sommige mensen het verschil kan maken: het verschil in willen leven of niet, in hoop houden en volhouden of niet.

Nog twee weken heb ik de tijd om bij te slapen en mijn ervaringen en de verhalen tijdens mijn slaap en tijdens koffieafspraken met vrienden te verwerken. Nog twee weken vol met vluchtelingen en daarna moet ik weer ruimte scheppen, want dan start ik met werken op de gynaecologieafdeling van een Nederlands ziekenhuis. En daar zal ik ook weer geconfronteerd worden met vele nieuwe én eveneens belangrijke verhalen.

Meer van Stephanie Thierens
  • Stephanie Thierens

    Stephanie studeerde af als basisarts en ging meteen daarna op Samos in een eerstelijnskliniek voor vluchtelingen werken. Inmiddels is Stephanie gestart met de opleiding tot arts internationale gezondheidszorg en tropengeneeskunde.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.