Uniek sporten bestaat niet in verkiezingsprogramma’s

Afgelopen week werd in de Sint Maartenskliniek en in de regio Nijmegen de Week van de Unieke Sporter gehouden. Een topweek waarin iedereen werd uitgedaagd om een bijdrage te leveren aan het aangepaste sporten en bewegen.

Uiteraard was de belangrijkste groep aanwezig: de sporters met een beperking. Net als onderzoekers, bestuurders, zorgprofessionals, vertegenwoordigers van sportclubs, beleidsmakers van gemeenten en provincie.

Zoals bekend is bewegen en sporten noodzakelijk voor eenieder. Sporten biedt de kans om te groeien, te presteren, lol te hebben, gezond te blijven en anderen te ontmoeten. Dus om te leven.

Waarom vertel ik dit? Omdat woensdag 21 maart de gemeenteraadsverkiezingen worden gehouden. De afgelopen jaren is een groot deel van de zorg overgeheveld naar de gemeenten. De gedachte is dat gemeenten op lokaal niveau het beste kunnen zorgen voor hun inwoners. Zeker voor mensen met een beperking die meer zorg, aandacht, ondersteuning en hulp nodig hebben. Juist voor hen bieden sport en bewegen de kans om gemotiveerd te leven. En onderdeel te zijn van de samenleving.

Om te kunnen sporten en te bewegen heb je materialen nodig. Heb je een handicap, dan kost dat vaak veel geld. Een rolstoel, aangepaste spullen, specifieke protheses, dure voorzieningen. Juist voor sporters met een beperking hoort een gemeente dit te blijven bieden. Dat geldt overigens ook voor het vervoer.

Tot mijn schrik staat dit onderwerp bij geen enkele partij op de agenda. Ik heb de proef op de som genomen. Ik heb de partijprogramma’s in Nijmegen en Rotterdam bestudeerd. Opvallend is dat in Rotterdam CDA, ChristenUnie-SGP, 50 Plus, PvdA, Leefbaar Rotterdam, Jong Rotterdam, IDA Rotterdam, PvdD en DENK niets zeggen over hoe mensen met een handicap gestimuleerd worden om te sporten. Laat staan dat er iets wordt gezegd over de mogelijkheden die de gemeente de komende jaren biedt.

Slechts de SP zegt veel over ondersteuning van mensen met een beperking; helaas hoort sport daar niet bij. De VVD beschouwt sport als basis voor gezonde levensstijl en om sociale contacten te bevorderen. Prima. Ook D66 ziet dat. Met dit verschil dat de VVD sporten wil stimuleren met subsidies voor vervoer van en naar sportgelegenheden. Zelfs subsidies voor zaalhuur worden overwogen. D66 wil de gehandicaptensporters in Rotterdam minimaal dezelfde ondersteuning geven als overige sporters. Op termijn moeten de budgetten in verhouding worden gelijkgetrokken.

Conclusie? In Rotterdam hebben slechts twee partijen specifiek aandacht voor dit onderwerp.

In Nijmegen zeggen PvdD, VoorNijmegen.NU, 50 Plus, PvdA, SP en GroenLinks niets over sport voor gehandicapten. Net als in Rotterdam hebben de VVD en D66 er wel aandacht voor, al zegt D66 niet hoe ze dat wil doen. De VVD wil rechtstreeks subsidies verstrekken aan sportverenigingen.

Het CDA heeft niets specifieks te melden over de gehandicaptensport, behalve dat sport voor iedereen is en de partij daarin wil investeren. De partij Gewoon Nijmegen wil aandacht voor iedereen die niet aan sport doet, maar geeft niet aan hoe ze dat wil bevorderen. De Stadspartij DNF wenst de gehandicaptensport te stimuleren met een nieuwe indoor topsporthal.

Uiteraard is dit geen representatieve steekproef. Maar hoe beide gemeenten de toegang van mensen met een handicap tot de samenleving willen bevorderen door sport te stimuleren, blijft onduidelijk. En dat terwijl gemeenten door de decentralisaties juist op dit gebied een bijzondere rol en verantwoordelijkheid hebben gekregen.

Erg hoeft dit niet te zijn. Als ze er na de verkiezingen maar aandacht voor hebben. Zeker nu Nederland weer zoveel medailles heeft gewonnen bij de Paralympische Winsterspelen in PyeongChang die ook deze week zijn gestart. Vergeet dan niet dat al die medailles mogelijk zijn geworden door de eerste kleine stapjes op het sportveld, in de kou en in de sneeuw. In weerwil van welke beperking dan ook.