Theater als vanouds

Prinsjesdag is voor de twee keer op rij zonder koets en rijtoer saai geworden, het vertrouwen in de politiek is door de diverse affaires en een slepende formatie tot een dieptepunt gezakt, maar het theater van de algemene beschouwingen is toch als vanouds.

Jammer genoeg hebben ook vrienden met wie ik vroeger nog politieke discussies kon hebben hun interesse in het systeem verloren, en boeit het ook de meeste collega’s niet hoe uiteindelijk de beslissingen zullen worden genomen, maar los van de politieke beslissingen is er zoveel meer om naar te kijken: de politieke machtsverhoudingen, de psychologische machtsverhoudingen, de opbouw van de betogen, de kleding. Wat een mooie jurk met groene blaadjes droeg Esther Ouwehand, wat een mooie jurk met rode bloemen Lilianne Ploumen.

En wat een verrassende literaire tips werden gegeven. De tanende invloed van politici blijkt wel uit het ontbreken van de genoemde boeken op de leestafels in de boekhandel, waar altijd stapels liggen met ‘in de media genoemd’. De tweede berg van David Brooks blijkt overigens geen onbekend boek. Het gratis fragment van e-books doorbladerend tref ik vooral het gekende christelijk verhaal van de naastenliefde. Gert-Jan Segers zal later in het debat zijn politieke vrienden dan ook blijven steunen.

Alexis de Tocqueville kennen we natuurlijk allemaal. (Hier ontbreekt de mogelijkheid die digitale tekst wel biedt, de toevoeging van een icoontje. Er zullen vast lezers zijn die weten dat deze 19de-eeuwer beschouwd wordt als de grondlegger van het liberalisme, maar ik heb al mijn kennis uit Wikipedia). Aan toename van onze historische kennis heeft Baudet in elk geval weer bijgedragen. Spijtig genoeg heeft hij zich bij het delen van kennis niet beperkt tot een vakgebied dat hij kan overzien. Terwijl de minister van Volksgezondheid met zijn rug naar hem toe zat en enkele fractievoorzitters de zaal demonstratief hadden verlaten, gaf hij een uitleg over het coronavirus en het vaccin zoals het volgens hem zou werken, met verwijzingen naar artikelen in Nature en publicaties van Ab Osterhaus en van het RIVM. De vetdeeltjes van het vaccin zouden het immuunsysteem triggeren en tot gevaarlijke bijwerkingen leiden, de gevormde spike-eiwitdeeltjes zouden aanzetten tot verhoogde infectiegevoeligheid.

Sommige ideeën die we de afgelopen periode over corona hebben kunnen horen, zijn zo absurd dat er net zomin tegenin te gaan is als tegen een waan. Zowel de totale ontkenning van corona als de overtuiging dat er met het vaccin een chip wordt ingespoten, zijn volledig buiten het domein van de ratio. Maar zulke absurde aannames klinken niet in Baudets betoog en met zijn verwijzingen naar wetenschappelijke publicaties beweegt hij zich juist in het domein van de ratio. Voor degenen met medische achtergrond zal duidelijk zijn dat er sprake moet zijn van een zeer selectieve keus en verkeerde interpretatie van artikelen, zoals een alfa die na het lezen van een enkel boek de relativiteitstheorie denkt te kunnen uitleggen, of, vooruit: een dokter die na het bijwonen van een lezing het werk van De Tocqueville in een context kan plaatsen of een patiënt die na een uurtje googelen meent te weten wat hij mankeert.

De geletterde mensen die ook een deel van Baudets aanhang vormen, en die gevoelig zijn voor rationeel klinkende betogen, maar voor het grootste deel geen medische of biologische achtergrond zullen hebben, zullen dit echter niet allemaal doorzien. Juist het feit dat hij wetenschappelijke bronnen noemt, zal een gedegen indruk maken. Voor deze mensen wens ik dat een echte deskundige (een viroloog of een infectioloog) het betoog van Baudet (dat met bronvermeldingen op de site van FvD staat) becommentarieert. Misschien is het al gebeurd en heb ik het nog niet gelezen. Zoals ook de leesstapel met Brooks en De Tocqueville nog wacht.