Blogs & columns
Blog

Stenen voor diamanten

Plaats een reactie

Toen de dakloze man voor een klein delict werd aangehouden, had hij twee grote en zware vuilniszakken bij zich. Die zakken werden doorzocht toen hij de gevangenis in kwam, zoals alle spullen van elke gevangene. Wat een gevangene niet bij zich mag houden, wordt in bewaring genomen. Dat zijn niet alleen messen en drugs, maar ook telefoons en tablets. Een gevangene gaat in digitale quarantaine. Wie wil lezen, doet dat uit papieren boeken uit de goed gevulde en goed bezochte bibliotheek. Wie muziek wil horen, doet dat via de radio. Wie zijn familie wil berichten, schrijft een brief (briefpapier en postzegels te krijg in de bibliotheek) of belt met een telefoonkaart vanuit het telefoonhokje op de afdeling.

Het klinkt romantisch en voor zover je romantiek ziet als synoniem van beperkingen en terug naar vroeger is het dat ook.

In de tijd dat het nog gangbaar was om brieven per post te sturen en via openbare telefoons te bellen, en er veel landlopers in de gevangenis belandden, werden gevangenen bij binnenkomst in bad gedaan en zo nodig voor luizen en vlooien behandeld. Dat is allang niet meer zo, maar de ruimte van binnenkomst waar de spullen worden opgeslagen heet nog altijd BAD.

De dakloze man met zijn kleine vergrijp werd onrustig toen hij in het BAD zag hoe al zijn bezittingen werden doorzocht.  

Zand en stenen, zei de Badmeester, die de spullen doorzocht. De naam waarmee hij wordt aangeduid, verwijst nog altijd naar de oude functie.

De grote bakstenen werden opzij gelegd, en het zand werd van tafel geveegd. Een paar kleine steentjes mocht de nieuwe bewoner van de gevangenis bij zich houden.

Toen ik hem op de afdeling sprak, was hij nog steeds onrustig en bang dat er spullen waren weggenomen. Voordat we verder in gesprek gingen, wilde hij eerst in zijn cel checken of alles er nog was. Hij kwam terug met een paar kleine steentjes, die hij had ingepakt in een paar lagen keukenpapier. Hij pakte ze zorgvuldig uit en hield ze omhoog om te laten zien hoe ze het licht weerkaatsten. Hij had ze gevonden in de vuilnisbak waar hij altijd naar eten zocht.

Hij sprak met het enthousiasme van een verzamelaar en toonde trots zijn fonkelende armband, gemaakt van gekleurde steentjes en glas.

‘Kijk eens, diamanten.’

Lees meer van Yolande de Kok

  • Yolande de Kok

    Yolande de Kok is psychiater. Op haar vrije dagen is zij graag met haar hond in de duinen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.