Blogs & columns
Blog

Over varkens, dementerenden en het recht op lucht

Plaats een reactie

Het lijkt beledigend om varkens en dementerenden in één adem te noemen. Maar laat ik beginnen met te zeggen dat ik van varkens houd. Het zijn slimme en sociale dieren, die graag spelen. Tijdens een bezoek aan Annie Beukentuin, een varkensbedrijf in Brabant, hoorde ik over de eisen waaraan een biologisch bedrijf moet voldoen. Ik zag de spelattributen voor de varkens (ballen aan een touw), de stallen met stro waar de dieren liepen. En de modderpoel: het is belangrijk dat een varken buiten komt.

Geen enkele voorziening binnenshuis – geen airco, geen ventilator, geen licht in diverse kleuren – kan de sensatie van het buiten zijn vervangen. De wind die langs je heen gaat en de geuren die aan komen waaien, zijn niet na te maken. Er zijn mensen die ’s winters wekenlang niet meer buitenlucht ervaren dan tijdens de paar passen van huis naar auto en van auto naar het werk, en die de buitenlucht niet missen. Ik begrijp die mensen niet, maar ze stellen gelukkig geen norm. Dat iemand naar buiten moet kunnen gaan, wordt toch wel algemeen erkend als belangrijk.

Zelfs in de gevangenis heeft elke gevangene dan ook het recht om dagelijks een uur te luchten. Dat betekent voor de meesten een uur rondjes lopen op de binnenplaats. Voor een enkeling die als te bedreigend wordt ingeschat om met de groep mee te gaan, kan het betekenen dat hij moet luchten in een kooi: een buitenruimte met betonnen muren en een dak van tralies. Er zijn balkons die kleiner zijn. Veel buitensensatie geeft de kooi natuurlijk niet, al is de lucht te zien en is er een verbinding met de buitenwereld. Een gevangene die op een zomerdag in de kooi zat te roken, reageerde verheugd toen er een lieveheersbeestje op zijn been neerstreek.

En hoe zit het met het recht op lucht voor mensen die zijn opgesloten in een andere instelling dan de gevangenis? Mijn vrouw werkt in een verpleeghuis met dementerende bejaarden. Het is een van de betere huizen, met een tuin en elektrische duofietsen, waarmee een vrijwilliger een uitstap met een oudere zou kunnen maken. Toch komen veel bewoners nooit buiten. In de winter zijn de deuren naar de tuin dicht, voor veel vrijwilligers is het fietsen op een duofiets ondanks de accu te zwaar en anders dan biologische varkenshouderijen en gevangenissen hebben verpleeghuizen geen richtlijn die dementerende bejaarden het recht op buitenlucht garandeert, bijvoorbeeld door ze elke dag een (rol)stoelwandeling aan te bieden.

Actievoerders die voor betere leefomstandigheden pleiten, staan vooralsnog vooral bij de stallen.

meer van Yolande de Kok

dementie verpleeghuizen
  • Yolande de Kok

    Yolande de Kok is psychiater. Op haar vrije dagen is zij graag met haar hond in de duinen.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.