Blogs & columns
Blog

Ode aan de barista van mijn ziekenhuis

2 reacties

Het nieuwe jaar is al ingeluid. De formatie van het kabinet is rond; Ernst Kuipers wordt minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en Sigrid Kaag heeft corona en moet inbellen bij haar beëdiging als minister van Financiën. Covid-19 houdt nog steeds heel de wereld in haar greep en demonstraties tegen coronamaatregelen gaan gestaag door. We zijn gelukkig aan het ‘boosteren’, maar er is nog steeds een tekort aan verpleegkundigen. Ook de klimaatcrisis en alle andere humanitaire crisissen blijven actueel. De Amerikaanse satire Don’t look up, over een vernietigende komeet op weg naar aarde met Leonardo DiCaprio in de hoofdrol, is nu al een van de best bekeken Netflix-films. In Nederland zoeken we onze toevlucht bij buurlanden om nog even op de piste te kunnen staan. De tennisser Novak Djokovic lijkt toch mee te kunnen doen aan de Australian Open en de biologische komkommer bij Albert Heijn wordt nog steeds in plastic verpakt. Dit is in een notendop het begin van 2022.

Als ik even terugblik op het afgelopen jaar, wie de meeste indruk op me heeft gemaakt, was dat zonder twijfel de barista van het ziekenhuis waar ik werk. Voor velen van ons die in het ziekenhuis werken is één van de geluksmomentjes op een werkdag de aanloop naar het koffiewinkeltje om ‘een lekkerdere bak’ koffie te halen dan de automaatkoffie op de afdeling. Het eerste koffiemoment is net na de ochtendoverdracht om wakker en alert de dag te starten. Een volle stempelkaart in de ochtend rechtvaardigt vaak een tweede aanloop in de middag, wanneer de halfwaardetijd van de ochtendkoffie gepasseerd is. Iedere keer als ik met collega’s een ‘bakkie’ ging halen, maakte de barista vol enthousiasme de koffie klaar en reikte ze onze bekers aan met een onbevangen glimlach.

Een glimlach is een klein gebaar, maar fysiologisch en sociaal zo belangrijk. Wanneer de lachspieren worden aangetrokken gaat er een signaal naar onze hersenen waardoor onder andere endorfine aangemaakt wordt. Als we iemand zien lachen dan worden onze spiegelneuronen gestimuleerd om ook onze eigen lachspieren uit de ballingschap te bevrijden. Lachen is fysiologisch aanstekelijk, werkt pijnstillend, zorgt voor een geluksgevoel en verlaagt verder bloeddruk, hartslag en stress. Allemaal gezondheidsvoordelen en dus is een reproductiegetal van >1 wanneer we lachen zeer wenselijk.

Afgelopen twee jaar werd veel van de zorgverleners gevraagd en is het duidelijk geworden dat er een en ander moet veranderen om de zorg duurzamer te maken, zowel voor het milieu, de patiënten als voor de zorgverleners. Ik hoop ook van harte dat Ernst Kuipers voor betere randvoorwaarden in de zorg gaat pleiten.

Waaraan de barista mij deed herinneren was dat we niet moeten vergeten dagelijks te glimlachen en plezier in ons werk te behouden, hoe uitdagend het soms ook kan zijn. Nieuwe aanwas in de zorg zullen we niet alleen met betere cao’s kunnen verwerven, maar ook door uit te stralen dat we oprecht het mooiste vak hebben.  

De oude barista werkte helaas niet meer in ons koffietentje. Maar de nieuwe medewerker zei na de eerste week al: ‘Jij bent degene die altijd een flat white bestelt?’ Ik knikte met een brede glimlach die zelfs onder het mondkapje te zien was, als ode aan de oude barista.

Meer van Florence Atrafi

  • Florence Atrafi

    Florence Atrafi is arts-onderzoeker in het Erasmus MC Kanker Instituut en aios longgeneeskunde in het Amphia ziekenhuis in Breda. Vanaf 2021 is zij tevens de Europese vertegenwoordiger voor alle arts-assistenten longgeneeskunde bij de Europese Unie voor Medisch Specialisten (UEMS).  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.