Blogs & columns
Blog

Lesje levensgenieten

1 reactie

Ze is halverwege de 90 en zit verdrietig tegenover me in de spreekkamer. De specialist heeft haar verteld dat de beoogde en benodigde operatie niet kan doorgaan vanwege een infauste prognose. Maar zonder ingrijpen zou ze nog slechts twee jaar te leven hebben.

Mijn patiënte is oprecht verdrietig door deze boodschap. Ze voelt zich nog zo vitaal. Ze woont samen met haar echtgenoot. Ze ziet weliswaar iets minder, maar doet zelfstandig het huishouden en onderhoudt zelfs nog op eigen kracht haar tuin. Ze geniet van haar kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen en van het leven. Er is nog zoveel om voor te leven.

Alle voltooidlevendiscussies ten spijt. Dit is een lesje levensgenieten pur sang. En eigenlijk is er aan de situatie niks veranderd. Hoogstwaarschijnlijk heeft mevrouw deze aandoening al (enkele) jaren. En ondanks de boodschap van de specialist is er niks aan haar huidige vitaliteit veranderd. Toch slaat de boodschap in als een bom. Ik ben me ineens weer bewust van de kracht van onze woorden als dokter. Ook bij mensen die eigenlijk alles al in het leven hebben meegemaakt en kunnen relativeren tot op het bot. Bovendien ben ik weer alerter dan ooit op de zin en onzin van alle onderzoeken die we aanvragen en uitvoeren. Had mevrouw dit wel willen weten? Is het zinvol wat we gedaan hebben? Of hebben we een levensgenieter nu (onnodig) bang gemaakt? Zonder een pot die de ketel verwijt; de specialist heeft immers gedaan wat wij als huisarts hebben gevraagd.

Mijn patiënte en ik hebben een goed gesprek. In mijn achterhoofd hoor ik alle coronaleeftijdsdiscussies. Mede daardoor leg ik haar uit dat ook ik met dezelfde aandoening op mijn leeftijd een te risicovolle operatie tegemoet zou gaan. Ik houd haar nogmaals voor dat aan haar vitaliteit en levensomstandigheden momenteel niks is veranderd. Als dokter hebben we geen glazen bol. Ooit houdt het leven een keer op. En ja, die kans is groter als we ver in de 90 zijn, maar ook op iedere andere leeftijd zijn we niet onsterfelijk. Ik heb mevrouw niks nieuws verteld of geleerd. Ze is zich door ons gesprek hoogstens weer meer bewust van hetgeen zij zelf al wist: Haar leven is nog mooi. Maar andersom heeft zij mij wel geleerd dat je op iedere leeftijd in de bloei van je leven kunt staan. En wie zijn wij als dokter om dat levensgenot van iemand af te nemen?

Meer van Arianne Beckers
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Jan keppel hesselink

    pijnarts, Bosch en Duin

    Mooi inzicht! Heel belangrijk nu je om je heen zoveel denigrerende opmerkingen horen over oudjes die toch eigenlijk al bijna dood gaan (of zijn..) en ach een paar maanden eerder door een virusje, lekker opgeruimd toch? Dat is de kern boodschap die no...g net niet zo uitgesproken wordt. Uit deze casus blijkt echter dat het NU intens beleefd en gewaardeerd kan worden, of je nu 19 bent of 90. Misschien zelfs intenser als je 90 bent!

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.