‘Knap gedaan, Beau!’

Deze week viel Nederland als een blok voor Beau van Erven Dorens. In zijn nieuwe tv-programma verblijft hij vijf dagen in een ongewone instelling. De afgelopen uitzending, waar 1 miljoen mensen naar hebben gekeken, verbleef Beau in een hospice. In 45 minuten schetst hij het beeld dat ik als dokter en als mens al veel langer koester.

In een hospice kom je om dood te gaan, maar vooral om het leven te vieren. Maar hoe leg je dat uit? In het dagelijks leven moet ik helaas vaak gesprekken voeren over terminale thuiszorg en het hospice. Zo’n gesprek komt voor de patiënt en zijn of haar familie altijd te vroeg. De laatste fase van het leven komt immers altijd te vroeg. Om naar een hospice te ‘mogen’ moet de levensverwachting korter dan 3 maanden zijn en dat is een bittere pil. Vaak voelen mensen zich nog ‘te goed’ en voelt dood gaan nog ver weg. ‘Ik ga toch zeker niet tussen allemaal stervende mensen zitten, wat een trieste bedoening’, zei een patiënt tegen me.

Als je ooit bij een hospice bent binnengestapt, weet je dat van een ‘trieste bedoening’ geen sprake is. Het is er warm, zorgzaam en er is zoveel tijd. Klinkt gek hè: zoveel tijd? Dat komt omdat er tijd wordt genomen in plaats van voorbij geraasd. Want zeg nu zelf, hoe vaak neem je tijd om te vingerverven met je kinderen of je handen in te smeren met lavendelolie?

Dat het leven ook soms echt meer tijd krijgt, laat Ton zien. ‘Als ik thuis was gebleven, betwijfel ik sterk of ik nog geleefd zou hebben. Maar vanaf het moment dat ik hier in het hospice kwam, ben ik zo blij en gelukkig als ik in jaren niet meer ben geweest.’ Ton overlijdt na drie volle maanden op de laatste dag van het jaar.

De kracht van de aflevering zit wat mij betreft in Beau's tranen. Contact met stervende mensen is intens; daar mogen best tranen bij. Een medewerkster van het hospice komt en passant voorbij. Ze troost Beau en fluistert: ‘Dat betekent dat je het heel goed hebt gedaan hoor, als het zo bij je binnenkomt’.

Dankjewel Beau. Ik zal mijn patiënten naar je aflevering verwijzen. Zoals je zelf in de laatste scene zegt: als ik ooit aan mijn einde kom, zou ik heel graag hier naar toe gaan. ‘Je hebt de deur naar het hospice prachtig op een kiertje gezet.