Blogs & columns
Blog

‘In mijn thuisland was ik een echte multiplier’

Plaats een reactie

Sinds enige maanden ben ik betrokken bij een ‘vrouwelijk leiderschap’-team. We komen om de drie à vier weken – virtueel – bij elkaar om specifieke onderwerpen binnen de organisatie te bespreken. De nadruk ligt voornamelijk op de verdere ontwikkeling van vrouwelijk leiderschap, diversiteit en andere managementaspecten.

We rouleren om de beurt om een nieuw onderwerp te bespreken en de discussie daarover te faciliteren. Zo delen we kennis en ervaringen met elkaar, en proberen adviezen ter verbetering aan te dragen naar het senior management.

Aangezien de bezetting van aanwezigen nogal varieert, doordat ze geselecteerd zijn uit één van de vele ziekenhuizen en klinieken, ken ik de meesten alleen van de Zoommeetings. Echte live persoon-tot-persoonbonding hebben we nog niet kunnen doen vanwege alle covidmaatregelen.

Deze week was het aan mij de beurt om de theorie en het boek van Liz Wiseman en Greg McKeown te bespreken, dat gaat over twee varianten van leiderschap: de leiders die het beste uit hun team en mensen weet te halen, verantwoordelijkheid geven en ze laten groeien, versus de leiders die het tegenovergestelde doen. De multipliers versus de diminishers. Het is geen moeilijk boek en de typeringen zijn makkelijk herkenbaar. Misschien wat zwart-wit gesteld, maar in elke organisatie weet je dergelijke karaktertrekken snel te ontdekken. Tevens hebben we binnen het team allemaal een kleine quiz gedaan om te zien hoe wij individueel scoorden op de multiplier-diminisher-schaal.

In mijn begeleidende slides heb ik wat stellingen ingenomen om de discussie op gang te krijgen.

Alle aanwezigen vinden het een goed boek en herkennen de beschreven typeringen en voorbeelden. Als aspirant-multiplier motiveer ik de medeteamleden te engageren en persoonlijke ervaringen te delen, we werken immers allemaal voor dezelfde organisatie. Dit blijkt een lastige. Het lokale culturele aspect speelt hier een rol: nooit openlijk kritiek geven, en de eindverantwoordelijkheid voor alle belangrijke zaken ligt boven in de organisatie – lees: de grote baas. Als Nederlandse ben ik juist gewend zelf verantwoordelijkheid te nemen voor mijn positie en kritiek/feedback te geven waar nodig met een mogelijke oplossing. Nadat ik zelf maar wat persoonlijke voorbeelden heb aangedragen en waar we binnen de organisatie echt aan moeten gaan werken, krijg ik een beetje bijval van mijn Zuid-Afrikaanse collega. De rest van de Zoomers blijven stil.

Na afloop van de meeting krijg ik drie telefoontjes van teamleden, variërend van ‘Wat fijn dat jij dit hebt durven zeggen, ik ben het helemaal met je eens’ tot ‘Vroeger was ik in mijn thuisland een echte multiplier, maar sinds ik hier ben komen werken en de afdeling leidt, ben ik een diminisher geworden’.

Tsja, ‘to multiply’ betekent vermenigvuldigen, maar in dit geval moeten we daar misschien minder oprekenen.

Meer van Aagje Bais
  • Aagje Bais

    Gynaecoloog Aagje Bais is de eerste Nederlandse medisch specialist in de Verenigde Arabische Emiraten.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.