‘Ik zei nog zo…’

Steeds meer patiënten komen goed voorbereid op het spreekuur. Door te googelen hebben ze hun eigen diagnose al bij elkaar gegoocheld. Soms handig, maar vaak bloedirritant. Het kan dodelijk vermoeiend werken als je een aantal van dit soort patiënten op een dag te woord moet staan.

En net als je even denkt er vanaf te zijn, sta je in de plaatselijke supermarkt in de rij: ‘Ik zei nog zo tegen mijn huisarts: ik weet het zeker. Ik ben zo ontzettend vermoeid, dat kan geen toeval zijn! Mijn vitamine D moet wel verlaagd zijn. Hij wilde eerst geen bloed bij me laten prikken, maar wat denk je…? Verlaagd! Ik had het nog zo gezegd.’

Nou is dit een relatief ‘onschuldig’ voorbeeld, maar helaas zijn er ook voorbeelden van gemiste levensbedreigende aandoeningen, terwijl de patiënt dit wellicht toch een keer geopperd heeft. Stiekem maakt deze internetwijsheid van patiënten ons als dokter onzeker. We worden jaloers gemaakt op winkeliers die wel garanties kunnen bieden. Toch heeft het voorbereiden van de patiënt ook voordelen. Volgens een onderzoek van het LUMC neemt het aantal huisartsbezoeken door het zelf googelen zelfs af. Mits dit gebeurt op betrouwbare sites als thuisarts.nl. Mensen herkennen symptomen en zien dat het vanzelf over kan gaan.

Laten we wel wezen. Als er een lampje op mijn dashboard brandt, rijd ik ook niet meteen door naar de garage. Ik sla eerst het autoboekje open op zoek naar de definitie en oplossing van het eventuele probleem. Maar als ik dan weloverwogen besluit om naar de garage te gaan, wil ik ook wel dat ze naar me luisteren en doen wat ik vraag! Ben ik zelf dus niet net zo erg als degenen die soms het bloed onder mijn nagels vandaan halen? Ik denk de volgende keer terug aan mijn eigen woorden en blijf fervent uitdeler van het thuisarts.nl-memoblaadje. Aangenaam kennis te maken, dr. Google.